Διαβάστε
διαδικτυακά το νέο τεύχος (Αριθ.φυλ. 35) της ΦΩΝΗΣ ΚΥΡΙΟΥ, που
εκδίδεται από την Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδας με τον
τίτλο «Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ», κάνοντας κλικ στον σύνδεσμο:
Η μνήμη της αποτομής της Τιμίας Κεφαλής του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου εορτάζεται στις 29 Αυγούστου εκάστου έτους.
Βιογραφία «Οὐκ
ἐξεστὶ σοὶ ἔχειν, τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου». Δεν σου επιτρέπεται από
το νόμο του Θεού να έχεις τη γυναίκα του αδελφού σου, ο όποιος ζει
ακόμα. Λόγια του Τιμίου Προδρόμου, που αποτελούσαν μαχαιριές στις
διεφθαρμένες συνειδήσεις του βασιλιά Ηρώδη Αντίπα και της παράνομης
συζύγου του Ηρωδιάδος που ήταν γυναίκα του αδελφού του Φιλίππου.
Ο
Ηρώδης, μη ανεχόμενος τους ελέγχους του Προδρόμου, τον φυλάκισε. Σε
κάποια γιορτή των γενεθλίων του, ο Ηρώδης υποσχέθηκε με όρκο να
δώσει στην κόρη της Ηρωδιάδος ότι ζητήσει, διότι του άρεσε πολύ ο χορός
της.
Τότε η αιμοβόρος Ηρωδιά είπε στην κόρη της να ζητήσει στο πιάτο το
κεφάλι του Ιωάννη του Προδρόμου. Πράγμα που τελικά έγινε.
Έτσι, ο ένδοξος Πρόδρομος
του Σωτήρα θα παραμένει στους αιώνες υπόδειγμα σε όλους όσους θέλουν να
υπηρετούν την αλήθεια και να αγωνίζονται κατά της διαφθοράς, ανεξάρτητα
από κινδύνους και θυσίες.
Οι 24 πρεσβύτεροι της
Αποκάλυψης λένε στον Θεό για τους διεφθαρμένους: «ἦλθεν... ὁ καιρὸς τῶν ἐθνῶν
κριθήναι... καὶ διαφθείραι τοὺς διαφθείροντας τὴν γῆν». Ήλθε, δηλαδή, ο
καιρός της ανάστασης των νεκρών για να κριθεί ο κόσμος και να
καταστρέψεις (Θεέ μου) εκείνους, που με τη διεφθαρμένη ζωή τους
διαφθείρουν και καταστρέφουν τη γη.
Ταχὺ προκατάλαβε.
Ουράνιον εφύμνιον εν γή τελείται λαμπρώς, επίγειον πανήγυριν, νύν εορτάζει φαιδρώς, Αγγέλων πολίτευμα, άνωθεν υμνωδίαις ευφημούσιν τους άθλους, κάτωθεν Εκκλησία, την ουράνιον δόξαν, ην εύρες πόνοις και άθλοις, τοις σοίς Φανούριε ένδοξε.
Βιογραφία Ο
Άγιος Φανούριος είναι από τους πιο αγαπητούς Άγιους που η μνήμη του τιμάται στις 27
Αυγούστου.
Ποιος
δεν θυμάται την γιαγιά του να λέει «Άγιε μου Φανούριε… φανέρωσε το» και
να τάζει πίτα ή κερί στη χάρη του; Για τους απλούς ανθρώπους ο Άγιος
Φανούριος υπήρξε η μορφή που πάντοτε θα βοηθούσε να βρεθούν τα χαμένα.
Από γαμπρούς και νύφες μέχρι χαμένα πρόσωπα ή ακόμη και κλειδιά.
Κάθε χρόνο οι Εκκλησίες γεμίζουν πίτες φτιαγμένες
από τις νοικοκυρές. Είναι οι γνωστές σε όλους μας «Φανουρόπιτες».
Πρόκειται για μια μίξη, λαϊκής παράδοσης, πίστης και τοπικών εθίμων που
ξεκίνησε στη Ρόδο και επεκτάθηκε σε ολόκληρη τη χώρα.
Όσο για τον ίδιο τον Άγιο Φανούριο; Λέγεται πως αυτό δεν είναι καν το
πραγματικό του όνομα, ενώ οι πληροφορίες που υπάρχουν για τον ίδιο και
την ζωή του είναι ελάχιστες έως ανύπαρκτες.
Το μόνο γνωστό, σύμφωνα με την λαϊκή παράδοση τουλάχιστον, είναι πως η μητέρα του Αγίου ήταν… αμαρτωλή.
Αν και κανείς δεν γνωρίζει λεπτομέρειες για το πού, πότε και πώς
έζησε ο Άγιος, εντούτοις η λαϊκή φαντασία έσπευσε να τις δημιουργήσει. Σύμφωνα λοιπόν με αυτήν, η μητέρα του Αγίου ήταν άνθρωπος που δεν βοηθούσε τους άλλους. Ήταν αμαρτωλή.
Σε πολλές περιοχές της χώρας μας, αρκετοί είναι αυτοί που φτιάχνουν
την πίτα για «να συγχωρεθεί η μάνα του Αγίου». Αυτό το έθιμο όμως είναι
ελάχιστα διαδεδομένο.
Διαβάστε
διαδικτυακά το νέο τεύχος (Αριθ.φυλ. 34) της ΦΩΝΗΣ ΚΥΡΙΟΥ, που
εκδίδεται από την Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδας με τον
τίτλο «ΜΑΚΑΡΙΑ Η ΚΟΙΛΙΑ Η ΒΑΣΤΑΣΑΣΑ ΣΕ», κάνοντας κλικ στον σύνδεσμο:
Βιογραφία Στις 23 Αυγούστου η εκκλησία μας εορτάζει την Απόδοση της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Επίσης,
στις 22 και 23 Αυγούστου, εορτάζει με κάθε εκκλησιαστική και βυζαντινή
μεγαλοπρέπεια, η ιστορική Μονή της Παναγίας της Προυσιώτισσας, στον
Προυσσό της Ευρυτανίας.
Απολυτίκιο (Βίντεο) Ήχος α'. Της
Ελλάδος απάσης συ προΐστασαι πρόμαχος και τερατουργός εξαισίων τη εκ
Προύσσης εικόνι Σου, Πανάχραντε Παρθένε Μαριάμ, και γαρ φωτίζεις εν
τάχει τους τυφλούς δεινούς τε απελαύνεις δαίμονας και παραλύτους δε
συσφίγγεις αγαθή. Κρημνών τε σώζεις και πάσης βλάβης τους σοι
προστρέχοντας. Δόξα τω σω ασπόρω τοκετώ, δοξα τω σε θαυμαστώσαντι, δόξα
το ενεργούντι δια σου τοιαύτα θαύματα.
Η
παλιά καλή εποχή όπου οι άνθρωποι έτρεχαν με φόβο Θεού στις Εκκλησίες
έχει δυστυχώς παρέλθει. Αλλά και αυτοί που σήμερα εκκλησιάζονται, ως επί
το πλείστον, δεν έχουν την ευλάβεια του παρελθόντος.
Η Εκκλησία πάντα παρακαλεί και «υπέρ των απολειφθέντων».
Το ερώτημα όμως που συνεχίζει να υφίσταται είναι:
Πόσο σπουδαίος είναι ο εκκλησιασμός της Κυριακής για τον χριστιανό και τι γίνεται με αυτούς που απουσιάζουν την Κυριακή από την Εκκλησία;
Διαβάστε
διαδικτυακά το νέο τεύχος (Αριθ.φυλ. 33) της ΦΩΝΗΣ ΚΥΡΙΟΥ, που
εκδίδεται από την Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδας με τον
τίτλο «Η ΔΑΙΜΟΝΙΚΗ ΑΠΙΣΤΙΑ», κάνοντας κλικ στον σύνδεσμο:
Η Ιερά Μονή της Παναγίας Γουμένισσας υπήρξε
η αφορμή να δημιουργηθεί η μικρή ομώνυμη πόλη που αποτελεί και την
έδρα της νεοσύστατης από το 1991 Ιεράς Μητροπόλεως Γουμενίσσης,
Αξιουπόλεως κ' Πολυκάστρου.
Από
το 1991 συστεγάζονται στον ίδιο χώρο, το Eπισκοπείο και τα γραφεία της
Ιεράς Μητρόπολις. Η Ιερά Μονή θεωρείται πως ήταν το καθολικό
μοναστηριού που το 1346 παραχωρήθηκε με χρυσόβουλο του αυτοκράτορα Ιωάννου Παλαιολόγου Ε΄ στη Μονή Ιβήρων του Αγίου Όρους. Το μοναστήρι συσπείρωσε γύρω του τον
οικισμό της περιοχής Γουμένισσας και
εξελίχθηκε σύντομα σε σημαντικό πνευματικό κέντρο της Κεντρικής
Μακεδονίας. Η Μονή υπήρξε μετόχι της Μονής Ιβήρων έως το 1931. Από το
1951 και μετά κατέστη ανεξάρτητη Μονή. Στις πλαγιές του όρους Πάικου ασκήτευαν αρκετοί μοναχοί κατά τον 14ο αιώνα. Ενδεχομένως στο
σημείο που σώζονται τα ερείπια και βρίσκεται σήμερα το εξωκλήσι της
Αγίας Παρασκευής Πενταλόφου να υπήρχαν κελιά. Οι μοναχοί αυτοί τιμούσαν
ιδιαίτερα μια συγκεκριμένη εικόνα της Παναγίας. Η εικόνα αυτή κάποια μέρα έφυγε από
τη θέση της και βρέθηκε 7 χιλιόμετρα πιο κάτω όπου βρίσκεται η σημερινή
Γουμένισσα.
Βιογραφία Όπως
είναι γνωστό, πάνω από το Σταυρό ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός έδωσε
εντολή, να παραλάβει την Παναγία μητέρα του ο Ιωάννης ο Ευαγγελιστής στο
σπίτι του, όπου αυτός διέμενε μαζί με τον αδελφό του Ιάκωβο και τη μητέρα του
Σαλώμη, συγγενή της Θεοτόκου.
Όταν λοιπόν ήλθε η στιγμή να τελειώσει την
επίγεια ζωή της η Παναγία, άγγελος Κυρίου (λέγεται ότι ήταν ο Aρχάγγελος
Γαβριήλ) της το έκανε γνωστό τρεις μέρες πριν. Η χαρά της
Θεοτόκου υπήρξε μεγάλη, διότι θα συναντούσε το μονογενή της Υιό και Θεό
όλων των ανθρώπων. Πήγε λοιπόν και προσευχήθηκε στο όρος των Ελαίων,
όπου συνήθιζε να προσεύχεται και ο Κύριος Ιησούς Χριστός. Έπειτα, γύρισε στο
σπίτι του Ιωάννη, όπου έκανε γνωστή την επικείμενη κοίμησή της.
Διαβάστε
διαδικτυακά το νέο τεύχος (Αριθ.φυλ. 32) της ΦΩΝΗΣ ΚΥΡΙΟΥ, που
εκδίδεται από την Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδας με τον
τίτλο «ΤΟ ΚΛΥΔΩΝΙΖΟΜΕΝΟ ΠΛΟΙΟ», κάνοντας κλικ στον σύνδεσμο:
Η μνήμη του εορτάζεται στις 9
Αυγούστου εκάστου έτους.
Βιογραφία Από τις Πράξεις των Αποστόλων γνωρίζουμε πώς ο Ματθίας κατατάχθηκε στους δώδεκα Αποστόλους. Μετά
την προδοσία και τον απαγχονισμό του Ιούδα και μετά την Ανάληψη του
Κυρίου, οι έντεκα μαθητές και η Παναγία βρίσκονταν στο υπερώον. Τότε ο
Πέτρος πρότεινε να εκλεγεί κάποιος άλλος στη θέση του Ιούδα, από τους άνδρες που
ακολουθούσαν υπηρετώντας το Χριστό.
Η πρόταση έγινε δεκτή και τέθηκαν
δύο υποψήφιοι: Ο Ιωσήφ, ο καλούμενος Βαρσαββάς και ο Ματθίας. Τότε έβαλαν
κλήρο και δίνοντας σε όλους εμάς παράδειγμα εναπόθεσης κάθε εκλογής
μας στο Θεό, προσευχήθηκαν όλοι μαζί ως εξής: «Σὺ Κύριε, καρδιογνῶστα
πάντων, ἀνάδειξαν ὃν ἐξελέξω ἐκ τούτων τῶν δυὸ ἕνα, λαβεῖν τὸν κλῆρον
τῆς διακονίας ταύτης καὶ ἀποστολῆς» (Πράξεις των Αποστόλων, α' 23-26).
Δηλαδή: Συ Κύριε, που γνωρίζεις τις καρδιές όλων, φανέρωσε καθαρά
εκείνον που εξέλεξες, ένα από αυτούς τους δύο, για να επωμισθεί το
αξίωμα της αποστολικής διακονίας.
Ο κλήρος έπεσε στο
Ματθία, ο οποίος προστέθηκε στους υπόλοιπους έντεκα Αποστόλους. Από τη μετέπειτα ζωή του Ματθία γνωρίζουμε πως κήρυξε το Ευαγγέλιο στην Αιθιοπία, όπου και τελείωσε τη ζωή του μαρτυρικά.
Η Μεταμόρφωση του Σωτήρος Ιησού Χριστού εορτάζεται στις 6 Αυγούστου εκάστου έτους.
Βιογραφία Κατά τους Ευαγγελιστές, ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός πήρε από τους μαθητές τον Πέτρο, τον Ιωάννη και τον Ιάκωβο και ανέβηκε στο όρος Θαβώρ για να προσευχηθεί. Όπως σημειώνει ο Άγιος
Νικόδημος ο Αγιορείτης: «Eπήρε δε τρεις μόνους Aποστόλους, ως προκρίτους
και υπερέχοντας. O μεν γαρ Πέτρος επροκρίθη, επειδή ηγάπα πολλά τον
Xριστόν. O δε Iωάννης, επειδή ηγαπάτο από τον Xριστόν. O δε Iάκωβος,
επειδή εδύνετο να πίη το ποτήριον του θανάτου, το οποίον και ο Kύριος
έπιεν».
Διαβάστε
διαδικτυακά το νέο τεύχος (Αριθ.φυλ. 31) της ΦΩΝΗΣ ΚΥΡΙΟΥ, που
εκδίδεται από την Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδας με τον
τίτλο «Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΧΟΡΤΑΣΜΟΣ», κάνοντας κλικ στον σύνδεσμο:
\
συστεγάζονται στον ίδιο χώρο, το Eπισκοπείο και τα γραφεία της
Ιεράς Μητρόπολις. Η Ιερά Μονή θεωρείται πως ήταν το καθολικό
μοναστηριού που το 1346 παραχωρήθηκε με χρυσόβουλο του αυτοκράτορα Ιωάννου Παλαιολόγου Ε΄ στη Μονή Ιβήρων του Αγίου Όρους. Το μοναστήρι συσπείρωσε γύρω του τον
οικισμό της περιοχής Γουμένισσας και
εξελίχθηκε σύντομα σε σημαντικό πνευματικό κέντρο της Κεντρικής
Μακεδονίας. Η Μονή υπήρξε μετόχι της Μονής Ιβήρων έως το 1931. Από το
1951 και μετά κατέστη ανεξάρτητη Μονή. 
συστεγάζονται στον ίδιο χώρο, το Eπισκοπείο και τα γραφεία της
Ιεράς Μητρόπολις. Η Ιερά Μονή θεωρείται πως ήταν το καθολικό
μοναστηριού που το 1346 παραχωρήθηκε με χρυσόβουλο του αυτοκράτορα Ιωάννου Παλαιολόγου Ε΄ στη Μονή Ιβήρων του Αγίου Όρους. Το μοναστήρι συσπείρωσε γύρω του τον
οικισμό της περιοχής Γουμένισσας και
εξελίχθηκε σύντομα σε σημαντικό πνευματικό κέντρο της Κεντρικής
Μακεδονίας. Η Μονή υπήρξε μετόχι της Μονής Ιβήρων έως το 1931. Από το
1951 και μετά κατέστη ανεξάρτητη Μονή. 
