Ο Μέγας Βασίλειος!

Απολυτίκιο  (Βίντεο)
Ἦχος α’.
Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος σου, ὡς δεξαμένην τὸν λόγον σου· δι' οὗ θεοπρεπῶς ἐδογμάτισας, τὴν φύσιν τῶν ὄντων ἐτράνωσας, τὰ τῶν ἀνθρώπων ἤθη κατεκόσμησας. Βασίλειον ἱεράτευμα, Πάτερ Ὅσιε· πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Η μνήμη του εορτάζεται στις 1 και στις 30 Ιανουαρίου (Τρεις Ιεράρχες) εκάστου έτους.

 

Το έθιμο της βασιλόπιτας
Στα χρόνια του Ιουλιανού του Παραβάτη, όταν το Βυζάντιο κήρυξε τον πόλεμο στην Περσία, ο Ιουλιανός πέρασε με τον στρατό του από την Καισάρεια. Τότε διέταξε να φορολογήσουν όλη την επαρχία και τα χρήματα αυτά θα τα έπαιρνε επιστρέφοντας για την Κωνσταντινούπολη. Οι κάτοικοι αναγκάστηκαν να δώσουν ό,τι είχε ο καθένας, χρυσαφικά, νομίσματα κ.ά. Όμως ο Ιουλιανός σκοτώθηκε άδοξα σε μια μάχη στον πόλεμο με τους Πέρσες και έτσι δεν ξαναπέρασε ποτέ από την Καισάρεια. Τότε ο Άγιος Βασίλης έδωσε εντολή από τα μαζεμένα χρυσαφικά τα μισά να δοθούν στους φτωχούς. Ένα μικρό μέρος κράτησε για τις ανάγκες των ιδρυμάτων της Βασιλειάδος, ενώ τα υπόλοιπα τα μοίρασε στους κατοίκους με ένα πρωτότυπο τρόπο: Έδωσε εντολή να ζυμώσουν ψωμιά και σε κάθε ψωμί έβαλε από ένα νόμισμα ή χρυσαφικό μέσα. Κατόπιν τα μοίρασε στα σπίτια. Οι κάτοικοι τρώγοντας τα ψωμιά όλο και κάτι έβρισκαν μέσα. Έτσι, γεννήθηκε το έθιμο της πίτας που ονομάσθηκε βασιλόπιτα.

Βιογραφία
«... τὰ τῶν ἀνθρώπων ἤθη κατεκόσμησας». Με τη φράση αυτή, το απολυτίκιο τονίζει την κοινωνική προσφορά του Αγίου Βασιλείου, που με τη θεία διδασκαλία του στόλισε με αρετές τα ήθη και τη ζωή των ανθρώπων.

ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ - 27 Δεκεμβρίου 2020 - «Ο ΗΡΩΔΗΣ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ»

    

Διαβάστε διαδικτυακά το νέο τεύχος (Αριθ.φυλ. 52) της ΦΩΝΗΣ ΚΥΡΙΟΥ, που εκδίδεται από την Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδας με τον τίτλο «Ο ΗΡΩΔΗΣ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ», κάνοντας κλικ στον σύνδεσμο: 

ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ - 27 Δεκεμβρίου 2020 - «Ο ΗΡΩΔΗΣ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ»

Άγιος Στέφανος, ο Πρωτομάρτυρας και Αρχιδιάκονος!

Aπολυτίκιο  (Βίντεο)
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Βασίλειον διάδημα, ἐστέφθη σὴ κορυφή, ἐξ ἄθλων ὧν ὑπέμεινας, ὑπὲρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ, Μαρτύρων Πρωτόαθλε· σὺ γὰρ τὴν Ἰουδαίων, ἀπελέγξας μανίαν, εἶδες σου τὸν Σωτῆρα, τοῦ Πατρὸς δεξιόθεν. Αὐτὸν οὖν ἐκδυσώπει ἀεί, ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

Η μνήμη του εορτάζεται στις 27 Δεκεμβρίου εκάστου έτους.

Βιογραφία
Ο Άγιος Στέφανος ήταν ένας από τους πιο διακεκριμένους μεταξύ των επτά διακόνων που εξέλεξαν οι πρώτοι χριστιανοί, για να επιστατούν στις κοινές τράπεζες των αδελφών, ώστε να μη γίνονται λάθη. Τους χειροτόνησαν οι Άγιοι Απόστολοι. 

 

Αν και κουραστική η ευθύνη του επιστάτη για τόσους αδερφούς, ο Στέφανος έβρισκε καιρό και δύναμη για να κηρύττει το Ευαγγέλιο του Χριστού. Στην Αγία Γραφή διαβάζουμε: «Στέφανος πλήρης πίστεως καὶ δυνάμεως ἐποίει τέρατα καὶ σημεῖα μεγάλα ἐν τῷ λαῷ». (Πραξ. Αποστόλων, στ΄8-15, ζ΄1-60). Δηλαδή ο Στέφανος, ο οποίος ήταν γεμάτος πίστη και χάρισμα ευγλωττίας, έκανε μεταξύ του λαού μεγάλα θαύματα που προκαλούσαν κατάπληξη και αποδείκνυαν την αλήθεια του χριστιανικού κηρύγματος.

Ο Στέφανος είχε αφιερώσει τη ζωή του στο κήρυγμα του ευαγγελικού λόγου και στη φιλανθρωπική δράση. Για τη προσφορά και τις αρετές του τιμήθηκε με το χάρισμα της θαυματουργίας. Με το χάρισμα αυτό θεράπευε ασθενείς και αποδείκνυε τη δύναμη του Χριστού. Με τη βαθιά θεολογική του κατάρτιση ανέτρεπε εύκολα τις κακοδοξίες των Ιουδαίων για το έργο του Χριστού, προκαλώντας την οργή και το φθόνο τους.

Οι Ιουδαίοι, καθώς ήταν προκατειλημμένοι, εξαπέλυσαν συκοφάντες ανάμεσα στον λαό. Διέδιδαν πως άκουσαν τον Στέφανο να βλασφημεί τον Μωϋσή και τον Θεό. Με αφορμή τις συκοφαντίες που οι ίδιοι είχαν σπείρει, άρπαξαν με μίσος τον Στέφανο και τον οδήγησαν μπροστά στο Συνέδριο, για να απολογηθεί. 

 

Η απολογία του Στεφάνου υπήρξε πρότυπο τόλμης και θάρρους. Χωρίς να φοβηθεί καθόλου, εξαπέλυσε λόγια που έμοιαζαν κεραυνοί ενάντια των Ιουδαίων. Από υπόδικος, ορθώθηκε θυελλώδης ελεγκτής και κατήγορός τους. 

 

Τότε ακράτητοι από το μίσος οι Ιουδαίοι, τον έσυραν έξω από την πόλη, όπου τον θανάτωσαν με λιθοβολισμό. Εκεί φάνηκε και η μεγάλη συγχωρητικότητα του Στεφάνου προς τους εχθρούς του με τη φράση του: «Κύριε, μὴ στήσης αὐτοῖς τὴν ἁμαρτίαν ταύτην». Κύριε μη λογαριάσεις σ’ αυτούς την αμαρτία αυτή.

Ύμνοι των Χριστουγέννων!

Χρόνια πολλά και ευλογημένα σε όλους!  

Απολυτίκιο Χριστουγέννων (Βίντεο)

Η Γέννησίς σου Χριστὲ ο Θεὸς ημών
ανέτειλε τω κόσμω το φως το της γνώσεως
εν αυτή γαρ οι τοις άστροις λατρεύοντες
υπὸ αστέρος εδιδάσκοντο
Σε προσκυνείν τον ήλιον της δικαιοσύνης
και Σε γινώσκειν εξ ύψους ανατολήν
Κύριε δόξα Σοι.

 Κοντάκιο (σύνθεση Ρωμανού του Μελωδού)

Η Παρθένος σήμερον
τον Υπερούσιον τίκτει
και η Γή το σπήλαιον
τω απροσίτω προσάγει
Άγγελοι μετὰ ποιμένων δοξολογούσι
Μάγοι δε μετα αστέρος οδοιπορούσι
Δι’ ημάς γαρ εγεννήθη παιδίον νέον
ο προ αιώνων Θεός.

ΔΙΑΦΟΡΟΙ ΥΜΝΟΙ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ (Ο.Ε.ΒΥ.Χ.) Διδασκαλία - διεύθυνση: ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΑΚΡΗΣ. (Ακούστε τους!)

Χριστός γεννᾶται...,Μεγάλυνον ψυχή μου...,Μυστήριον ξένον...

Χριστούγεννα!

Απολυτίκιο (Βίντεο)

Ἦχος δ'. 

Ἡ γέννησίς σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἀνέτειλε τῷ κόσμῳ, τὸ φῶς τὸ τῆς γνώσεως· ἐν αὐτῇ γὰρ οἱ τοῖς ἄστροις λατρεύοντες, ὑπὸ ἀστέρος ἐδιδάσκοντο, σὲ προσκυνεῖν, τὸν Ἥλιον τῆς δικαιοσύνης, καὶ σὲ γινώσκειν ἐξ ὕψους ἀνατολήν, Κύριε δόξα σοι.

 

Δεσποτική εορτή της Χριστιανοσύνης, με την οποία τιμάται η κατά σάρκα γέννηση του Κυρίου και Σωτήρα μας Ιησού Χριστού. 

 

Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 25 Δεκεμβρίου και στις 6 Ιανουαρίου από τις Εκκλησίες που ακολουθούν το παλαιό ημερολόγιο (Ιουλιανό). Κατά συνεκδοχή, Χριστούγεννα ονομάζεται όλο το εορταστικό δεκαπενθήμερο από την παραμονή των Χριστουγέννων (24 Δεκεμβρίου) έως την εορτή του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή (7 Ιανουαρίου).

Για τις Δυτικές Εκκλησίες τα Χριστούγεννα είναι η μεγαλύτερη εορτή της Χριστιανοσύνης, ενώ για τους Ορθοδόξους Χριστιανούς ο σταυρικός θάνατος και η Ανάσταση του Κυρίου.

Αγία Αναστασία η Μεγαλομάρτυς, η Φαρμακολύτρια!

Aπολυτίκιο  (Βίντεο)

Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Tῶν μαρτύρων ταῖς χρείαις διακονήσασα, μαρτυρικῶς ἐμιμήσω τὰς ἀριστείας αὐτῶν, δι' ἀθλήσεως ἐχθρὸν καταπαλαίσασα· ὅθεν βλαστάνεις δαψιλῶς χάριν ἄφθονον ἀεί, θέοφρων Ἀναστασία, τοῖς προσιοῦσιν ἐκ πόθου τῇ ἀρωγῇ τῆς προστασίας σου.
 

Η μνήμη της εορτάζεται στις 22 Δεκεμβρίου εκάστου έτους.

Βιογραφία
Η καταγωγή της Αγίας Αναστασίας ήταν από τη Ρώμη. Ο πατέρας της ήταν Ρωμαίος πατρίκιος. Η Αναστασία διακρινόταν για την ομορφιά του σώματος, τη μόρφωση, το άμεμπτο ήθος και τη σωφροσύνη της.

Παντρεύτηκε σε νεαρή ηλικία τον Ποπλίωνα, άρχοντα των Ρωμαίων και φανατικό ειδωλολάτρη. Η Αναστασία όμως, κατηχήθηκε στο λόγο του Χριστού και έλαβε το Θείο Βάπτισμα. 

 

Δε φανέρωσε δημόσια τη χριστιανική της πίστη, λόγω του ανδρός της, όμως βοηθούσε κρυφά όσους είχαν ανάγκη από ένα χέρι βοηθείας ή ένα λόγο παρηγοριάς. Ντυνόταν πενιχρά και μετέβαινε στις φυλακές πηγαίνοντας τροφή και χρήματα. Γι' αυτό ονομάστηκε «Φαρμακολύτρια».

Όταν έμαθε ο Ποπλίωνας τη δράση της Αγίας, εξοργίστηκε. Αρχικά προσπάθησε να τη μεταπείσει με συμβουλές. Όμως, η Αναστασία παρέμενε ακλόνητη στην πίστη της ακόμα και όταν την κακοποίησε. 

 

Η επιμονή της εξόργισε τον Ποπλίωνα και την κατέδωσε στον αυτοκράτορα Διοκλητιανό, ο οποίος διέταξε την φυλάκισή της. Επειδή εξακολουθούσε να υμνολογεί τον Κύριο, ο Διοκλητιανός διέταξε τον βασανισμό της.

Τελικά η Αγία Αναστασία παρέδωσε το πνεύμα της στην πυρά το 290 μ.Χ.

Ανακοίνωση για Θείες Λειτουργίες το Άγιο Δωδεκαήμερο!

 

 

 

 

Κυριακή προ της γεννήσεως του Ιησού Χριστού!

Κοντάκιον
Ἦχος πλ. β’.
Χειρόγραφον εἰκόνα μὴ σεβασθέντες, ἀλλ' ἀγράφῳ οὐσίᾳ θωρακισθέντες, Τρισμακάριοι ἐν τῷ σκάμματι, τοῦ πυρὸς ἐδοξάσθητε, ἐν μέσῳ δὲ φλογὸς ἀνυποστάτου ἱστάμενοι, Θεὸν ἐπεκαλεῖσθε. Τάχυνον ὁ οἰκτίρμων, καὶ σπεῦσον ὡς ἐλεήμων, εἰς τὴν βοήθειαν ἡμῶν, ὅτι δύνασαι βουλόμενος.

Βιογραφία
Κατά την 18η του Δεκεμβρίου, αν τύχει ημέρα Κυριακή ειδάλλως αμέσως μετά απ' αυτή, «Μνήμην ἄγειν ἐτάχθημεν παρὰ τῶν Ἁγίων καὶ θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν, πάντων τῶν ἀπ' αἰῶνος Θεῷ εὐαρεστησάντων, ἀπὸ Ἀδὰμ ἄχρι καὶ Ἰωσὴφ τοῦ μνήστορος τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, κατὰ γενεαλογίαν, καθὼς ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς ἱστορικῶς ἠριθμήσατο, ὁμοίως καὶ τῶν Προφητῶν καὶ τῶν Προφητίδων». Και αυτοί, είναι οι έξης:

Ααρών Προφήτης, Άβελ Δίκαιος, Αβιά Βασιλεύς, Αβιούδ Δίκαιος, Αβραάμ Πατριάρχης, Αδάμ Προπάτωρ, Αζώρ Δίκαιος, Αμιναδάβ Δίκαιος, Αμμών Βασιλεύς, Άννα Προφήτις, Αράμ Δίκαιος, Αρφαξάδ Δίκαιος, Ασά Βασιλεύς, Ασήρ Πατριάρχης, Ασινέθ Δικαία, Άχαζ Βασιλεύς, Αχείμ Δίκαιος, Βενιαμίν Πατριάρχης, Βοόζ Δίκαιος, Γαδ Πατριάρχης, Δαβίδ Προφήτης, Δαν Πατριάρχης, Δανιήλ Προφήτης, Δεβόρρα Δικαία, Έβερ Δίκαιος, Εζεκίας Βασιλεύς, Ελεάζαρ Δίκαιος, Ελιακείμ Δίκαιος, Ελιούδ Δίκαιος, Ενώς Δίκαιος, Ενώχ Δίκαιος, Εσθήρ Δικαία, Εσρώμ Δίκαιος, Εύα προμήτωρ, Ζαβουλών Πατριάρχης, Ζαρά Δίκαιος, Ζοροβάβελ Δίκαιος, Θάρρας Δίκαιος, Ιακώβ Πατριάρχης, Ιακώβ υιός Ματθάν Δίκαιος, Ιάρεδ Δίκαιος, Ιάφεθ Δίκαιος, Ιεσσαί Δίκαιος, Ιεχονίας Βασιλεύς, Ιησούς Ναυή Δίκαιος, Ιούδας Πατριάρχης, Ιουδίθ Δικαία, Ισαάκ Πατριάρχης, Ισάχαρ Πατριάρχης, Ιωάθαμ Βασιλεύς, Ιώβ Δίκαιος, Ιωράμ Βασιλεύς, Ιωσαφάτ Βασιλεύς, Ιωσήφ Πατριάρχης, Ιωσήφ ο Μνήστωρ Δίκαιος, Ιωσίας Βασιλεύς, Καϊνάν υιός Ενώς Δίκαιος, Καϊνάν υιός Αρφαξάδ Δίκαιος, Λάμεχ Δίκαιος, Λεία Δικαία, Λευΐ Πατριάρχης, Μαθουσάλας Δίκαιος, Μαλελεήλ Δίκαιος, Μανασσής Βασιλεύς, Μαρία αδελφή Μωυσέως Δικαία, Ματθάν Δίκαιος, Μελχισεδέκ Δίκαιος, Μωσής Προφήτης, Ναασσών Δίκαιος, Νάθαν Προφήτης, Ναχώρ Δίκαιος, Νεφθαλείμ Πατριάρχης, Νώε Δίκαιος, Οζίας Βασιλεύς, Παίδες τρεις, Ραγάβ Δίκαιος, Ραχήλ Δικαία, Ρεβέκκα Δικαία, Ροβοάμ Βασιλεύς, Ρουβίμ Πατριάρχης, Ρουθ Δικαία, Σαδώκ Δίκαιος, Σάλα Δίκαιος, Σαλαθιήλ Βασιλεύς, Σαλμών Δίκαιος, Σαμουήλ Προφήτης, Σαραφθία Δικαία, Σάρρα Δικαία, Σερούχ Δίκαιος, Σηθ Δίκαιος, Σημ Δίκαιος, Σολομών Προφήτης, Σουμανίτις Δικαία, Συμεών Πατριάρχης, Σωσάννα Δικαία, Φάλεκ Δίκαιος, Φαρές Δίκαιος, Ωβήδ Δίκαιος, Ωρ Προφήτης.

 

Μνήμη τῶν πρωτοπλάστων Ἀδὰμ καὶ Εὔας.
Ὑμνῶ θανόντας ζῶν γένους ἀρχηγέτας,
Τοῦ ζῆν με καὶ θνῄσκειν με τοὺς παραιτίους.

ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ - 20 Δεκεμβρίου 2020 - «ΒΙΒΛΟΣ ΓΕΝΕΣΕΩΣ»

   

Διαβάστε διαδικτυακά το νέο τεύχος (Αριθ.φυλ. 51) της ΦΩΝΗΣ ΚΥΡΙΟΥ, που εκδίδεται από την Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδας με τον τίτλο «ΒΙΒΛΟΣ ΓΕΝΕΣΕΩΣ», κάνοντας κλικ στον σύνδεσμο: 

ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ - 20 Δεκεμβρίου 2020 - «ΒΙΒΛΟΣ ΓΕΝΕΣΕΩΣ»

Ο Σεβασμιώτατος Δημήτριος: Παρανοήσεις περί της Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού εν Ελλάδι!

Του Σεβ. Μητροπολίτη Γουμενίσσης κ. Δημητρίου

Γνωρίζω, ὅλοι τό γνωρίζουμε ὅτι (ἐπηρεασμένοι ἀπό εἰσαχθέντα παράκαιρα ἀντιθρησκευτικά κηρύγματα τοῦ ἀκραίου μεταδιαφωτισμοῦ) ἡ νεοελληνική κοινωνία καί ἰδίως οἱ δυτικοτραφεῖς μορφωμένοι μας καλλιεργοῦν μιάν ἔντονη ἐφεκτικότητα ἀπέναντι στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, δηλ. στή μόνη ὑπαρκτή, ἀληθινή καί γνήσια ἔκφραση τῆς Ὀρθοδοξίας καί τοῦ ἑλληνορθοδόξου πολιτισμοῦ μας. Μάλιστα, ἀκόμη καί σήμερα, ὅσοι μιλοῦν γιά Ὀρθοδοξία, ἀμπελοφιλοσοφοῦν.

Τήν ἐννοοῦν ὡς περίφημη ἰδέα, ὡς θαυμάσια ἔθιμα, ὡς περισπούδαστο πολιτιστικό ἀγαθό, ὡς κτίσματα καί μορφές λαμπρῆς καλλιτεχνικῆς δημιουργίας, ὡς ὑπολογίσιμο ὑπόλειμμα λαϊκῆς θρησκευτικότητος, ὡς κλειστό χῶρο ἐπικυριαρχίας τοῦ “μεσαιωνίζοντος” κλήρου, ὡς ἐμπορεύσιμο ἐθνικό σύνθημα, ὡς μοχλό παρεμβάσεως στό Βαλκανικό, Διαχριστιανικό καί Διαθρησκευτικό χῶρο. Μέ ἄλλα λόγια, ἀξιολογοῦν τή χρηστική καί διαχειρίσιμη ἀξία της.

Ἀρκετοί ἕως πολλοί φορεῖς τῶν τεσσάρων ἐξουσιῶν (ἐν αἷς καί οἱ τῆς τετάρτης λεγομένης “ὑπερεξουσίας”) μέ μιάν πουριτανική θεώρηση τῆς χρησιμότητός της καί μιά ἐθνικιστική κατάφαση τῆς παρουσίας της ἁπλῶς ἀνέχονται τήν Ἐκκλησία ὡς Ν.Π.Δ.Δ. καί σαφῶς τήν διαχωρίζουν ἀπό τήν παράδοση τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.

Τήν ἀποδέχονται περίπου σάν κάποιο κληρονομημένο θρησκειακό ἰδεολόγημα ἤ σάν μιά κοινωνικοθεσμική ὀντότητα (ὅ,τι λιγότερο θά μποροῦσαν νά φαντασθοῦν) καί ἔτσι ἀπορρίπτουν ἐμμέσως καί ἀμέσως τό ἀληθινό θεανθρώπινο ἱστορικό σῶμα τῆς χριστιανικῆς ἀλήθειας καί ζωῆς.

Άγιος Ελευθέριος, ο Ιερομάρτυρας!

 Απολυτίκιον (Βίντεο)

Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Ἱερέων ποδήρει κατακοσμούμενος, καὶ αἱμάτων τοῖς ῥείθροις ἐπισταζόμενος, τῷ Δεσπότῃ σου Χριστῷ μάκαρ ἀνέδραμες, Ἐλευθέριε σοφέ, καθαιρέτα τοῦ Σατᾶν. Διὸ μὴ παύσῃ πρεσβεύων, ὑπὲρ τῶν πίστει τιμώντων, τὴν μακαρίαν σου ἄθλησιν.

 

Η μνήμη του εορτάζεται στις 15 Δεκεμβρίου εκάστου έτους.

 

 

Βιογραφία
Ο Άγιος Ελευθέριος γεννήθηκε τον 2o αιώνα μ.Χ. στην Ελλάδα (κατά άλλους στην Ρώμη), από πλούσιους γονείς. Εκείνη την εποχή αυτοκράτορας ήταν ο Κόμμοδος και ο Σεπτίμιος Σεβήρος. Ορφανός από πατέρα, ανατράφηκε σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου από την ευσεβέστατη και φιλάνθρωπη μητέρα του Ανθία, η οποία έγινε χριστιανή ακούγοντας το κήρυγμα από μαθητές του Απ. Παύλου.

Διακαής πόθος της Ανθίας ήταν να επισκεφτεί τη Ρώμη που τα χώματά της είχαν βαφτεί με το αίμα των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Κάποτε λοιπόν, αποφάσισε και πήγε. Μαζί πήρε και το νεαρό γιό της Ελευθέριο. Ο επίσκοπος Ρώμης Ανίκητος, όταν είδε τον Ελευθέριο εκτιμώντας την πολλή νοημοσύνη του, τη θερμή πίστη και το αγνό ήθος του, τον έλαβε υπό την προστασία του.

ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ - 13 Δεκεμβρίου 2020 - «ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΩΤΗΡΙΑΣ»

  

Διαβάστε διαδικτυακά το νέο τεύχος (Αριθ.φυλ. 50) της ΦΩΝΗΣ ΚΥΡΙΟΥ, που εκδίδεται από την Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδας με τον τίτλο «ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΩΤΗΡΙΑΣ», κάνοντας κλικ στον σύνδεσμο: 

ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ - 13 Δεκεμβρίου 2020 - «ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΩΤΗΡΙΑΣ»

Τα θαύματα του Αγίου Σπυρίδωνα!

Ακολουθούν ορισμένα από τα θαύματα του Αγίου Σπυρίδωνα:

1. Μια μέρα, ένας φτωχός με πολυμελή οικογένεια κτύπησε την πόρτα της επισκοπής του Αγίου Σπυρίδωνα. Πλησίασε τον άγιο και με δάκρυα του ζήτησε ένα δάνειο. Το ήθελε για να πληρώσει κάποιο χρέος του σ' ένα πλούσιο που απειλούσε να του πουλήσει το σπίτι του. Πού να βρει όμως ο άγιος ένα τόσο μεγάλο ποσό;
   
   Στον πόνο που του δημιουργούσαν τα πικρά δάκρυα του φτωχού, ο στοργικός επίσκοπος καταστενοχωρημένος άρχισε να βηματίζει. Ξάφνου εκεί μπροστά του, πήρε το μάτι του ένα φίδι να σέρνεται μέσα στην πρασινάδα. Σαν αστραπή πέρασε από τον νου του το ραβδί του Ααρών που στο παλάτι του Φαραώ το άφησε να πέσει στη γη κι έγινε φίδι. «Ας ήταν, Κύριε, το φίδι αυτό να γινόταν χρυσάφι για τον φτωχό αυτόν οικογενειάρχη, είπε σιγανά. Ναι Κύριε. Ας γινόταν χρυσάφι, για να βοηθηθεί το δυστυχισμένο αυτό πλάσμα σου», ξανάπε και σήκωσε το χέρι. Το φίδι σταμάτησε. Ο άγιος έσκυψε και το πήρε. Στο χέρι του το σιχαμερό ερπετό μεταμορφώθηκε κι άστραψε τώρα χρυσαφένιο. Ο φτωχός γεμάτος χαρά πήρε το χρυσάφι κι έτρεξε και το έδωσε ενέχυρο στον πλούσιο δανειστή.
   
   Όταν αργότερα με τη βοήθεια του Θεού πλήρωσε το χρέος του, ο δανειστής του επέστρεψε το χρυσαφένιο ενέχυρο. Ο φτωχός το πήρε και με δάκρυα ευγνωμοσύνης το γύρισε στον άγιο. Αυτός, αφού το έλαβε στα χέρια, έστρεψε τα μάτια στον ουρανό, δόξασε τον Θεό για την άπειρη φιλανθρωπία του κι ύστερα το έριξε στη γη. Και ω του θαύματος! Το χρυσάφι έγινε και πάλι φίδι κι έφυγε από μπροστά τους.
   
   
   
   
   

Άγιος Σπυρίδων ο Θαυματουργός!

 Aπολυτίκιο  (Βίντεο)

Ἦχος α’. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος.
Τῆς Συνόδου τῆς πρώτης ἀνεδείχθης ὑπέρμαχος, καὶ θαυματουργὸς θεοφόρε, Σπυρίδων Πατὴρ ἡμῶν· διὸ νεκρᾷ σὺ ἐν τάφῳ προσφωνεῖς, καὶ ὄφιν εἰς χρυσοῦν μετέβαλες· καὶ ἐν τῷ μέλπειν τὰς ἁγίας σου εὐχάς, Ἀγγέλους ἔσχες συλλειτουργούντάς σοι Ἱερώτατε. Δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ· δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι· δόξα τῷ ἐνεργούντι διὰ σοῦ, πᾶσιν ἰάματα.

Εορτάζει στις 12 Δεκεμβρίου εκάστου έτους.

Βιογραφία
Ο Άγιος Σπυρίδων γεννήθηκε το 270 μ.Χ. στο τώρα κατεχόμενο χωριό Άσσια (Άσκια) της Κύπρου (και όχι στην Τριμυθούντα - σημερινή Τρεμετουσιά - όπως γράφουν πολλοί) από οικογένεια βοσκών που ήταν κάπως εύπορη. Αν και μορφώθηκε αρκετά δεν άλλαξε επάγγελμα. Συνέχισε και αυτός να είναι βοσκός.

Ως χαρακτήρας ο Άγιος ήταν απλός, αγαθός, γεμάτος αγάπη για τον πλησίον του. Τις Κυριακές και τις γιορτές, συχνά έπαιρνε τους βοσκούς και τους οδηγούσε στους ιερούς ναούς και κατόπιν τους εξηγούσε την ευαγγελική ή την αποστολική περικοπή. Ο Θεός τον ευλόγησε να γίνεται συχνά προστάτης χήρων και ορφανών.

Νυμφεύθηκε ευσεβή σύζυγο και απέκτησε μια κόρη, την Ειρήνη. Γρήγορα όμως, η σύζυγός του πέθανε. Για να επουλώσει το τραύμα του ο Σπυρίδων αφοσιώθηκε ακόμα περισσότερο στη διδαχή του Θείου λόγου.

Μετά από πολλές πιέσεις, χειροτονήθηκε ιερέας. Πράγματι υπήρξε αληθινός ιερέας του Ευαγγελίου, έτσι όπως τον θέλει ο απόστολος Παύλος: «Ἀνεπίληπτον, νηφάλιον, σώφρονα, κόσμιον, φιλόξενον, διδακτικόν, τέκνα ἔχοντα ἐν ὑποταγῇ μετὰ πάσης σεμνότητας» (Α' προς Τιμόθεον γ' 2-7). Δηλαδή ακατηγόρητο, προσεκτικό, εγκρατή, σεμνό, φιλόξενο, διδακτικό, έχοντας παιδιά να υποτάσσεται με κάθε σεμνότητα. Έτσι και ο Σπυρίδων, τόσο σωστός υπήρξε ως ιερέας, ώστε όταν χήρεψε η επισκοπή Τριμυθούντος στην Κύπρο, δια βοή λαού και του κλήρου επιλέχτηκε επίσκοπος Τριμυθούντος.

Από τη θέση αυτή ο Σπυρίδων προχώρησε τόσο πολύ στην αρετή, ώστε τον αξίωσε ο Θεός να κάνει πολλά θαύματα.

Να σημειώσουμε εδώ ότι ο Άγιος Σπυρίδων με το κύρος της αγίας και ηθικής ζωής του στην Α' Οικουμενική σύνοδο που έγινε στη Νίκαια της Βιθυνίας (Μικρά Ασία) και στην οποία συμμετείχε, κατατρόπωσε τους Αρειανούς και αναδείχτηκε από τους λαμπρούς υπερασπιστές της Ορθόδοξης πίστης. Μάλιστα, όπως αναφέρει η παράδοση, αφού μίλησε για λίγο, κατόπιν έκανε το σημείο του Σταυρού και με το αριστερό χέρι, που κρατούσε ένα κεραμίδι, εις τύπον της Αγίας Τριάδος είπε: «Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρός» και έκανε να φανεί προς τα επάνω απ' το κεραμίδι φωτιά, δια της οποίας είχε ψηθεί αυτό. Όταν δε είπε: «Καὶ τοῦ Υἱοῦ», έρρευσε κάτω νερό, δια του οποίου ζυμώθηκε το χώμα του κεραμιδιού. Όταν τέλος πρόσθεσε: «Καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος», έδειξε μέσα στη χούφτα του μόνο το χώμα που απέμεινε.

Ο Άγιος Σπυρίδων εκοιμήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου του 350 μ.Χ.

Τα 648 μ.Χ. η Κύπρος αντιμετώπιζε μεγάλες επιδρομές από τους Σαρακηνούς και το λείψανο μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό. Τοποθετήθηκε στον Ναό των Αγίων Αποστόλων μαζί με το λείψανο της Αυγούστας Θεοδώρας. Παρέμεινε στην βασιλίδα των πόλεων έως ότου ο ιερέας Γρηγόριος Πολύευκτος λίγες μέρες πριν την πτώση πήρε τα δύο λείψανα και τα μετέφερε μέσω Σερβίας, Θράκης και Μακεδονίας στη Παραμυθιά της Ηπείρου. Τρία χρόνια περιπλανήθηκε από τόπο σε τόπο έως ότου φτάσει στην Κέρκυρα. Όλο αυτό το διάστημα είχε τοποθετήσει τα λείψανα σε σακιά με άχυρα και όποιος τον ρωτούσε τους έλεγε πως είναι τροφή για το υποζύγιό του. Το 1456 μ.Χ. έφτασε στην Κέρκυρα, όπου πίστευε πως τα λείψανα θα ήταν ασφαλισμένα. Τα Επτάνησα εκείνη την εποχή βρίσκονταν κάτω από την εξουσία των Ενετών. Ο ιερέας Γρηγόριος Πολύευκτος βρήκε ένα συμπολίτη του πρόσφυγα τον ιερέα Γεώργιο Καλοχαιρέτη και του κληροδότησε το λείψανο του Αγίου.

Μετά τον θάνατο του ο Γεώργιος Καλοχαιρέτης άφησε κληρονομιά στους γιούς του στο Λουκά και Φίλιππο το λείψανο του Άγιου Σπυρίδωνα Οι δύο αδελφοί θέλησαν να μεταφέρουν το λείψανο στην Βενετία. Η υπόθεση μάλιστα εκδικάστηκε από την Ενετική Γερουσία. Το ανώτατο δικαστικό όργανο του κράτους αποφάσισε ότι το λείψανο αποτελεί ιδιοκτησία των αδελφών, άρα διατηρούν το αναφαίρετο δικαίωμα να το μεταφέρουν όπου εκείνοι επιθυμούν. Τελικά όμως η μεταφορά δεν πραγματοποιήθηκε, διότι υπήρξαν έντονες αντιδράσεις από τον Κερκυραϊκό λαό. Το ανώτατο δικαστικό όργανο τελικώς δεν επέμεινε και επικράτησε η σκέψη πως δεν έπρεπε να δημιουργούνται δυσαρέσκειες στους λαούς που βρίσκονται κάτω από τη Βενετική σημαία. 

Το 1512 μ.Χ. συντάχθηκε στην Άρτα δωρητήριο συμβόλαιο στο όνομα της Ασημίνας Καλοχαιρέτη, κόρη του Φιλίππου, η οποία παντρεύτηκε τον Σταμάτιο Βούλγαρη. Αυτή με τη σειρά της άφησε διαθήκη που χρονολογείται από τις 25 Νοεμβρίου 1571 μ.Χ. και ορίζει πως το Ιερό Λείψανο του Αγίου παραμένει ως κληρονομιά στους γιούς της και στους απογόνους τους.

Ο ναός ο οποίος στεγάζει σήμερα το σκήνωμα του Αγίου, κτίστηκε το 1589 μ.Χ. και ανήκει στο ρυθμό της μονόκλιτης βασιλικής. Το ψηλό και πυργωτό καμπαναριό, ως συμπλήρωμα του ναού, κτίστηκε το 1620 μ.Χ. Το σημερινό τέμπλο του ναού, κατασκευασμένο από μάρμαρο της Πάρου, κατασκευάστηκε το 1864 μ.Χ. και είναι έργο του αυστριακού αρχιτέκτονα Μάουερς. Η ουρανία του ναού είναι ζωγραφισμένη από τον Κερκυραίο ζωγράφο Νικόλαο Ασπιώτη το 1852 μ.Χ., ενώ οι εικόνες του τέμπλου είναι φτιαγμένες από τον επίσης Κερκυραίο ζωγράφο, Σπύρο Προσαλένδη. Η σημερινή λάρνακα φτιάχτηκε στη Βιέννη το 1867 μ.Χ. Είναι από σκληρό, πολυτελές ξύλο με εξωτερική ασημένια επένδυση. Βρίσκεται τοποθετημένη μέσα στην κρύπτη, η οποία δημιουργήθηκε ειδικά για να δεχθεί το λείψανο του Αγίου Σπυρίδωνα, το οποίο επισκέπτονται χιλιάδες ξένοι και ντόπιοι επισκέπτες. Είναι ένα από τα τρία άφθορα λείψανα στο Ιόνιο, του Άγιου Σπυρίδωνα, του Άγιου Γεράσιμου και του Αγίου Διονυσίου.

Στην Κέρκυρα το σκήνωμα του Αγίου Σπυρίδωνος λιτανεύεται τέσσερις φορές το χρόνο. Την Κυριακή των Βαΐων για την απαλλαγή του νησιού από επιδημία πανώλης το 1629 μ.Χ., το Μεγάλο Σάββατο, επειδή το έτος 1533 μ.Χ. το νησί επλήγη από μεγάλη καταστροφή της σοδιάς των σιτηρών, την 11η Αυγούστου για τη διάσωση του νησιού από σφοδρή επιδρομή των Τούρκων το 1716 μ.Χ. και την πρώτη Κυριακή του μηνός Νοεμβρίου για δεύτερη επιδημία πανώλης το 1673 μ.Χ.

Πηγές

Ο Σεβασμιώτατος Δημήτριος για την αναγκαιότητα εκκλησιασμού τα Χριστούγεννα και τα Θεοφάνεια!

Ἐξαναγκαζόμαστε καί ὑποχρεούμεθα νά ἐκφράσουμε εὐθαρσῶς ὄχι ἁπλῶς τήν ψυχική κόπωση, ἀλλά τήν ὁριακή ψυχολογική ἀπόγνωση τοῦ λαοῦ καί μάλιστα τήν διογκούμενη ἀγανάκτηση τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ σώματος γιά τήν ὁλοκληρωτική φίμωση καί τήν κατάργηση τοῦ στοιχειώδους συνταγματικοῦ δικαιώματος στήν παραμικρή ἐλευθερία ἐνάσκησης τῆς θρησκευτικῆς λατρείας (ἄς τό διατυπώσω μέ μιά νομική φόρμα).

Σέ ἀντίθεση μέ ἄλλες μαζικές διοργανώσεις καί συγκεντρώσεις, τόσο “παράταιρα παραδεκτές” στά αὐστηρά ὑγειονομικά πλαίσια.

 Τό δεύτερο καθολικό lockdown ἀπό τό Νοέμβριο καί ἑξῆς ἐγγίζει πρός τήν πρώτη (ὀνοματολογικά) ἐκκλησιαστική ἑορτή τῶν Χριστουγέννων, μέ τήν Κυβέρνηση νά παρατολμᾶ σημειωτόν νά τήν καταλύσει κι αὐτήν τήν ἑορτή, σέ ἀντίθεση μέ τούς ἀνοιχτούς πολυσύχναστους χώρους δυνητικῆς διασπορᾶς τοῦ κορωνοϊοῦ (πολυκαταστήματα τροφίμων, λιανικές ἀγορές κοκ, μέ ἀνέλεγκτη τήν προσέλευση κόσμου).

Γιά νά μήν προκληθεῖ μάλιστα κάθετη παλλαϊκή δυσφορία ἤ καί ὀργανωμένη ἀντίδραση ἤ διοικητική δικαστική προσφυγή γιά τό μακροχρόνιο πνιγηρό ἀποκλεισμό, ἐξευρέθηκε (καί πολύ σωστά) ὁ σταδιακός ἀποκλεισμός ἀνά μήνα ἤ ἑβδομάδες, μέ τήν ἐπίκληση τῶν δεδομένων περαιτέρω ἐξαπλώσεως καί ἐπικινδυνότητας τῆς πανδημίας.

Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος τήν ὁποία ἐκφράζει ὁ Μακαριώτατος, εἴτε στή θεσμική της ἔκφραση διά τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καί τῆς Ἱεραρχίας, εἴτε μέ πολλαπλές συνηγορίες Μητροπολιτῶν, ἔκρινε σῶφρον καί ἀναγκαιότατο νά συμπαρασταθεῖ ἐξαρχῆς στόν πολιτειακό ἀγώνα κατά τῆς πανδημίας.

Σύλληψη της Αγίας Άννης!

 Απολυτίκιο  (Βίντεο)

Ἦχος δ’.
Σήμερον τῆς ἀτεκνίας δεσμὰ διαλύονται· τοῦ Ἰωακεὶμ γὰρ καὶ τῆς Ἄννης εἰσακούων Θεός, παρ᾽ ἐλπίδα τεκεῖν αὐτοὺς σαφῶς, ὑπισχνεῖται θεόπαιδα· ἐξ ἧς αὐτὸς ἐτέχθη ὁ ἀπερίγραπτος, βροτὸς γεγονώς, δι᾽ Ἀγγέλου κελεύσας βοῆσαι αὐτῇ· Χαῖρε Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ.

 

Η μνήμη του γεγονότος εορτάζεται στις 9 Δεκεμβρίου εκάστου έτους.

 

 

Βιογραφία
Για τη μητέρα της Θεοτόκου Άννα, δεν αναφέρουν τίποτα σχετικό τα Ευαγγέλια, ούτε τα υπόλοιπα βιβλία της Καινής Διαθήκης. Σύμφωνα όμως με την παράδοση της Εκκλησίας, ο Ιερέας Ματθάν, κάτοικος της Βηθλεέμ, απέκτησε τρεις θυγατέρες: τη Μαρία, τη Σοβή και την Άννα.

Η Μαρία, αφού παντρεύτηκε στη Βηθλεέμ, γέννησε εκεί την Ελισάβετ, τη μητέρα του Ιωάννη του Βαπτιστή.

Η Άννα παντρεύτηκε τον Ιωακείμ από τη Γαλιλαία. Μετά από πολλά χρόνια ατεκνίας, απέκτησε μία κόρη, την Παρθένο Μαρία.

Η παράδοση αναφέρει ότι οι γονείς της την αφιέρωσαν στην υπηρεσία του Ναού της Ιερουσαλήμ, σε ηλικία τριών ετών. Αυτοί μετά από λίγα χρόνια πέθαναν.

Την Αγία Άννα τιμούσαν από τα αρχαία χρόνια. Το συμπεραίνουμε αυτό από διάφορους Πατέρες της Εκκλησίας, αλλά και από αρχαίους εκκλησιαστικούς ύμνους που υπάρχουν προς τιμή της μητέρας της Θεοτόκου. 

 

Επίσης, το έτος 550 μ.Χ., ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός αφιέρωσε ναό στην Κωνσταντινούπολη προς τιμήν της Αγίας Άννας.

Ο Άγιος Αμβρόσιος, επίσκοπος Μεδιολάνων!

Απολυτίκιο  (Βίντεο)
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ὡς θεῖος διδάσκαλος καὶ ἱεράρχης σοφός, δογμάτων ἀκρίβειαν μυσταγωγεῖς τοὺς πιστούς, Ἀμβρόσιε ὅσιε· λύεις αἱρετιζόντων τὴν ἀχλὺν τοῖς σοῖς λόγοις· φαίνεις τῆς εὐσεβείας τὴν θεόσδοτον χάριν· ἐν ᾗ τούς σὲ γεραίροντας συντήρει ἀπήμονας

Η μνήμη του εορτάζεται στις 7 Δεκεμβρίου εκάστου έτους.

Βιογραφία
Ο Άγιος Αμβρόσιος ήταν διακεκριμένος Ρωμαίος πολίτης που γεννήθηκε το 340 μ.Χ. Σπούδασε ρητορική, φιλοσοφία και νομικά. Στα Μεδιόλανα ασχολήθηκε με το επάγγελμα του δικαστή. Φύλασσε με λόγια και έργα την αλήθεια και απέδιδε αντικειμενικά τη δικαιοσύνη, αν και δεν είχε βαφτισθεί ακόμα χριστιανός.

Όσο αφορά το παραπάνω, απαντά ο θεόπνευστος λόγος της Αγίας Γραφής: «Ἀλλ᾿ ἐν παντὶ ἔθνει ὁ φοβούμενος αὐτὸν καὶ ἐργαζόμενος δικαιοσύνην δεκτὸς αὐτῷ ἐστι» (Πράξεις, ι' 35). Δηλαδή, σε κάθε έθνος, όποιος σέβεται τον Θεό και πολιτεύεται στη ζωή του με δικαιοσύνη, είναι δεκτός απ' Αυτόν και είναι δυνατόν να αρέσει σ' Αυτόν.
 

Πράγματι ο Αμβρόσιος με τη ζωή του άρεσε στον Θεό. Γι' αυτό τον αξίωσε να βαφτισθεί χριστιανός και να γίνει έπειτα αναγνώστης Του. 

 

Στη συνέχεια, αφού κατάφερε μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα να περάσει όλους τους εκκλησιαστικούς βαθμούς, χειροτονήθηκε επίσκοπος Μεδιολάνων, μετά από απόφαση του βασιλιά Ουαλεντιανού του Α΄.

Ως επίσκοπος ο Αμβρόσιος ποίμανε άριστα το ποίμνιό του, αγωνίστηκε κατά των αιρέσεων, αλλά και τον βασιλιά Θεοδόσιο. Σ΄αυτόν δεν επέτρεπε να εισέλθει στον ναό, παρά μόνο όταν μετάνιωσε ειλικρινά για τους φόνους που είχε πράξει στον Ιππόδρομο της Θεσσαλονίκης. 

 

Ο Αμβρόσιος πέθανε ειρηνικά το έτος 397 μ.Χ., σε ηλικία 57 ετών.

ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ - 6 Δεκεμβρίου 2020 - «Ο ΑΡΧΙΣΥΝΑΓΩΓΟΣ ΚΑΙ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ»

 

Διαβάστε διαδικτυακά το νέο τεύχος (Αριθ.φυλ. 49) της ΦΩΝΗΣ ΚΥΡΙΟΥ, που εκδίδεται από την Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδας με τον τίτλο «Ο ΑΡΧΙΣΥΝΑΓΩΓΟΣ ΚΑΙ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ», κάνοντας κλικ στον σύνδεσμο: 

ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ - 6 Δεκεμβρίου 2020 - «Ο ΑΡΧΙΣΥΝΑΓΩΓΟΣ ΚΑΙ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ»

Άγιος Νικόλαος Αρχιεπίσκοπος Μύρων της Λυκίας, ο Θαυματουργός!

Απολυτίκιο  (Βίντεο)
Ἦχος δ’.
Κανόνα πίστεως καὶ εἰκόνα πραότητος, ἐγκρατείας Διδάσκαλον, ἀνέδειξέ σε τῇ ποίμνῃ σου, ἡ τῶν πραγμάτων ἀλήθεια· διὰ τοῦτο ἐκτήσω τῇ ταπεινώσει τὰ ὑψηλά, τῇ πτωχείᾳ τὰ πλούσια. Πάτερ Ἱεράρχα Νικόλαε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Εορτάζει στις 6 Δεκεμβρίου εκάστου έτους.

Βιογραφία

Ο Άγιος Νικόλαος γεννήθηκε τον 3ο αιώνα μ.Χ. στα Πάταρα της Λυκίας, από γονείς ευσεβείς και πλούσιους. Έδρασε την εποχή των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού (284 - 304 μ.Χ.), Μαξιμιανού (286 - 305 μ.Χ.) και Μεγάλου Κωνσταντίνου.

Σε νεαρή ηλικία έμεινε ορφανός και κληρονόμος μιας μεγάλης περιουσίας. Αλλά ο Νικόλαος, εμπνεόμενος από φιλάνθρωπα συναισθήματα, διέθετε την περιουσία του για να ανακουφίζει άπορα, ορφανά, φτωχούς, χήρες, στενοχωρημένους οικογενειάρχες. Ένας μάλιστα, θα διέφθειρε τις τρεις κόρες του, προκειμένου να εξασφαλίσει χρήματα. Όταν το έμαθε αυτό ο Νικόλαος, μυστικά σε τρεις νύκτες εξασφάλισε την προίκα των τριών κοριτσιών, αφήνοντας 100 χρυσά φλουριά στην κάθε μία. Έτσι, οι τρεις κόρες αποκαταστάθηκαν και γλίτωσαν από βέβαιη διαφθορά.

Στη συνέχεια αφιερώθηκε στον ασκητικό βίο, λόγω όμως της ξεχωριστής αρετής του τιμήθηκε, χωρίς να το επιδιώξει, αρχικά με το αξίωμα του Ιερέα στα Πάταρα και συνέχεια με το αξίωμα του αρχιεπισκόπου Μύρων. Από τη θέση αυτή καθοδηγούσε με αγάπη το ποίμνιό του και ομολογούσε με παρρησία την αλήθεια. Για το λόγο αυτό συνελήφθη από τους τοπικούς άρχοντες και ρίχτηκε στη φυλακή.

Όταν όμως ανήλθε στον αυτοκρατορικό θρόνο ο Μέγας Κωνσταντίνος, ελευθερώθηκαν όλοι οι χριστιανοί και έτσι ο Νικόλαος επανήλθε στο αρχιεπισκοπικό θρόνο. Μάλιστα έλαβε μέρος στην Α' Οικουμενική Σύνοδο, όπου ξεχώρισε για τη σοφία και την ηθική του τελειότητα.

Ο Άγιος Νικόλαος ήταν προικισμένος και με το χάρισμα της θαυματουργίας με το οποίο έσωσε πολλούς ανθρώπους όσο ήταν εν ζωή, αλλά και μετά τη κοίμησή του το 330 μ.Χ. 

Άγιος Σάββας ο Ηγιασμένος!

Aπολυτίκιο  (Βίντεο)
Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Tῶν ὁσίων ἀκρότης καὶ ἀγγέλοις ἐφάμιλλος ὡς γὰρ ἡγιασμένος ἐδείχθης ἐκ παιδός, Σάββα ὅσιε. Οὐράνιον γὰρ βίον ἀπελθῶν, πρὸς ἔνθεον ζωὴν χειραγωγεῖς διὰ λόγου τε καὶ πράξεως ἀληθοῦς, τοὺς πίστει ἐκβοῶντας σοι. Δόξα τῷ δεδοκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα.

 

Η μνήμη του εορτάζεται στις 5 Δεκεμβρίου εκάστου έτους.

 

 

Βιογραφία

Ο Άγιος Σάββας καταγόταν από την Καππαδοκία και ήταν γιος ευσεβών γονέων, του Ιωάννη και της Σοφίας.

Από πολύ νωρίς γνώρισε τα θεία θελήματα και αποφάσισε να αφιερωθεί στο μοναστικό βίο. Είχε τόση πίστη που κάποτε μπήκε σε ένα κλίβανο πυρός, από τον οποίο βγήκε αβλαβής με τη βοήθεια του Θεού.

Όταν ήταν δεκαοχτώ ετών έφυγε από το μοναστήρι των Φλαβιανών και πήγε στα Ιεροσόλυμα. Από εκεί κατευθύνθηκε προς την έρημο της Ανατολής για να συναντήσει τον Μέγα Ευθύμιο. Ο Ευθύμιος τον έστειλε σε ένα κοινόβιο, το οποίο διηύθυνε ο όσιος Θεόκτιστος.

Ο Άγιος Σάββας κατά την παραμονή του στο κοινόβιο έλαμψε λόγω του χαρακτήρα του και των αρετών του. Μάλιστα ήταν τόσο σοβαρός και ηθικός - παρά το νεαρόν της ηλικίας - που προσαγορεύτηκε "παιδαριογέροντας" από τον Μέγα Ευθύμιο.

Αγία Βαρβάρα η Μεγαλομάρτυς!

Απολυτίκιο  (Βίντεο) 

Ἦχος δ’.

Βαρβάραν τὴν Ἁγίαν τιμήσωμεν· ἐχθροῦ γὰρ τὰς παγίδας συνέτριψε, καὶ ὡς στρουθίον ἐῤῥύσθη ἐξ αὐτῶν, βοηθείᾳ καὶ ὅπλῳ τοῦ Σταυροῦ ἡ πάνσεμνος. 
 

Η μνήμη της εορτάζεται στις 4 Δεκεμβρίου εκάστου έτους.

 

Βιογραφία

Η Αγία Βαρβάρα έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Μαξιμιανού (286 - 305 μ.Χ.) και ήταν κόρη του ειδωλολάτρη Διοσκόρου, ο οποίος ήταν από τους πιο πλούσιους ειδωλολάτρες της Ηλιουπόλεως.

Ο πατέρας της λόγω της σωματικής ωραιότητας της Αγίας, την φύλαγε κλεισμένη εντός πύργου. Δεν γνωρίζουμε που διδάχθηκε τις χριστιανικές αλήθειες, καθώς ο πατέρας της ήταν φανατικός ειδωλολάτρης. Για τον λόγο αυτό, προσπάθησε να κρατήσει κρυφή την πίστη της στον Τριαδικό Θεό. Ένα τυχαίο περιστατικό όμως, την πρόδωσε. Ο πατέρας της πληροφορήθηκε από τεχνίτες ότι η Αγία ζήτησε να τις ανοίξουν τρία παράθυρα στον πύργο όπου ήταν έγκλειστη, στο όνομα της Αγίας Τριάδος και έτσι βεβαιώθηκε ότι η κόρη του είχε γίνει Χριστιανή.

Άγιος Ανδρέας ο Απόστολος, ο Πρωτόκλητος!

Aπολυτίκιο  (Βίντεο)
Ἦχος δ’.
Ὡς τῶν Ἀποστόλων Πρωτόκλητος, καὶ τοῦ Κορυφαίου αὐτάδελφος, τῷ Δεσπότῃ τῶν ὅλων Ἀνδρέα ἱκέτευε, εἰρήνην τῇ οἰκουμένῃ δωρήσασθαι, καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος.

Η μνήμη του εορτάζεται στις 30 Νοεμβρίου εκάστου έτους.

Βιογραφία
Ο Ανδρέας, ψαράς στο επάγγελμα και αδελφός του Αποστόλου Πέτρου, ήταν από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας και τον πατέρα του τον έλεγαν Ιωνά. Επειδή κλήθηκε από τον Κύριο πρώτος στην ομάδα των μαθητών, ονομάστηκε πρωτόκλητος.

Ο Ανδρέας, μαζί με τον Ιωάννη τον ευαγγελιστή, υπήρξαν στην αρχή μαθητές του Ιωάννου του Προδρόμου. Κάποια μέρα που βρίσκονταν στις όχθες του Ιορδάνη, ο Πρόδρομος τους έδειξε τον Ιησού και τους είπε: «ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου». Οι δύο απλοϊκοί ψαράδες συγκινήθηκαν τόσο πολύ που χωρίς κανένα δισταγμό κι επιφύλαξη, άφησαν αμέσως τον δάσκαλό τους κι ακολούθησαν τον Ιησού.

Άγιος Παράμονος και οι Τριακόσιοι Εβδομήντα χριστιανοί που μαρτύρησαν μαζί του!

Απολυτίκιο Αγίου Παράμονου και Φιλουμένου (Βίντεο)
Ἦχος δ'. Ταχὺ προκατάλαβε.
Παράμονον μέλψωμεν σὺν Φιλουμένῳ πιστοί, ὡς θείους θεράποντας καὶ ἀθλητὰς εὐκλεεῖς Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ ἡμῶν· τοῦτον γὰρ φερωνύμως ὡς φιλήσαντας ἄγαν, ᾔσχυναν δι' ἀγώνων παρανόμων τὸ κράτος αἰτοῦντες πταισμάτων λύσιν πᾶσι καὶ ἔλεος.

Η μνήμη τους εορτάζεται στις 29 Νοεμβρίου εκάστου έτους.

 

Ο Άγιος Παράμονος μαρτύρησε μαζί με άλλους 370 χριστιανούς στα μέσα του 3ου μ.Χ. αιώνα, όταν αυτοκράτορας ήταν ο Δέκιος που είχε κάνει πολλούς φόνους χριστιανών. 

Τότε λοιπόν, κοντά στον ποταμό Τίγρη υπήρχαν ιαματικά λουτρά. Στα λουτρά αυτά είχε πάει και ένας φανατικός λάτρης των ειδώλων, ο άρχοντας Ακυλίνος. 

Όταν έκανε θυσίες στο ναό της Ίσιδος, έδωσε διαταγή να συμμετέχουν σ' αυτές ο Παράμονος και άλλοι 370 χριστιανοί που είχαν συλληφθεί και τους κρατούσαν φυλακισμένους. Όλοι όμως αρνήθηκαν. 

Ενώ γίνονταν λοιπόν οι ειδωλολατρικές θυσίες, οι πιστοί του Χριστού έψαλλαν «ψαλμοῖς καὶ ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς πνευματικαῖς» (Προς Εφεσίους, ε' 19) στο Σωτήρα τους. 

Ο Ακυλίνος, εξαγριωμένος από τη στάση τους, διέταξε να τους θανατώσουν. Όρμησαν εναντίον τους οι στρατιώτες και κτυπώντας τους με τις λόγχες, καταξέσκισαν τα σώματά τους.

Έτσι, μαρτυρικά και ένδοξα παρέδωσαν όλοι τη γενναία ψυχή τους στο στεφανοδότη Χριστό. 

Φιλούμενος παρά το φρέαρ Ιακώβ

Στο Φρέαρ του Ιακώβ στη Σαμάρεια, αλλόθρησκοι κατακρεούργησαν στον Εσπερινό τον ηγούμενο του προσκυνήματος ιερομόναχο Φιλούμενο στις 29 Νοεμβρίου 1979. 

Το σώμα του διατηρείται ως σήμερα αλώβητο.