Απολυτίκιο (Βίντεο)
Ήχος πλ. α'. Τον συνάναρχον Λόγον.
Αναλήψεως μάνδρας σεπτόν δομήτορα, χαροποιού πένθους μύστην, καρδιακής προσευχής, ταπεινώσεως και νήψεως το έσοπτρον, ύμνοις, Γεώργιον, πιστοί, ώσπερ ομολογητών, τιμήσωμεν νέον εύχος, βοώντες, φρούρει θεόθεν, σημειοφόρε, τους ικέτας σου.
Αναλήψεως μάνδρας σεπτόν δομήτορα, χαροποιού πένθους μύστην, καρδιακής προσευχής, ταπεινώσεως και νήψεως το έσοπτρον, ύμνοις, Γεώργιον, πιστοί, ώσπερ ομολογητών, τιμήσωμεν νέον εύχος, βοώντες, φρούρει θεόθεν, σημειοφόρε, τους ικέτας σου.
Η μνήμη του εορτάζεται στις 4 Νοεμβρίου εκάστου έτους.
Βιογραφία
Ο Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης γεννήθηκε το 1901 στην Αργυρούπολη του Πόντου (έδρα της Ιεράς Μητρόπολης Χαλδίας) και το βαφτιστικό του όνομα ήταν Αθανάσιος.
Έμεινε από μικρός ορφανός, καθώς οι γονείς του πέθαναν την ίδια ημέρα. Όμως, αμέσως φανερώθηκαν τα σημεία της κλήσεως και της χάριτος. Γαλουχημένος από την ευσεβέστατη μάμμη (γιαγιά) του με την παραδειγματική ποντιακή ευσέβεια, μόλις στάθηκε στα πόδια του και άρχισε να μιλάει, έδειξε πως διέφερε των άλλων παιδιών και ότι ήταν αφοσιωμένος στον Θεό. Παιδί ακόμα προσεύχονταν συνεχώς, έκανε νηστείες και επτά χρονών πήγε και προσκύνησε την Παναγιά Σουμελά. Δόκιμος μοναχός έγινε σε ηλικία μόλις εννέα ετών.Η κουρά του σε μοναχό έγινε το 1919 σε ηλικία 18 ετών και στη συνέχεια χειροτονήθηκε διάκονος.Τις τραγικές ημέρες του διωγμού της Εκκλησίας από τους κομμουνιστές στη Γεωργία, ο νεαρός Ιεροδιάκονος συνελήφθη ως εχθρός του λαού, υπέστη φυλακίσεις, ταπεινώσεις, ευτελισμούς, δημόσιες διαπομπεύσεις και ανήκουστους βασανισμούς. Καταδικάσθηκε μάλιστα σε θάνατο και τουφεκίστηκε, αλλά διασώθηκε θαυματουργικώς!Το 1925 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος και Πνευματικός, ενώ το 1929 ήρθε, μετά από πολλές περιπέτειες στη Σίψα (στο συνοικισμό των Ταξιαρχών Δράμας) της Ελλάδας, όπου έζησε τα τελευταία τριάντα, από τα συνολικά πενήντα οκτώ χρόνια της ζωής του.
Καταδικάσθηκε εκ νέου σε θάνατο το 1941 από τους εκ βορρά ομόδοξους εισβολείς, όμως σώθηκε και πάλι θαυματουργικώς, για να συνεχίσει τη οσιακή του ζωή έως την ημέρα της κοίμησής του, στις 4 Νοεμβρίου του 1959.
Ο όσιος Γεώργιος συμβουλεύοντας τα πνευματικά του παιδιά τονίζει ότι πρέπει να νηστεύουν σωστά, γιατί η νηστεία είναι μια άσκηση για τον χριστιανό. Είναι λάθος να νηστεύεις μια εβδομάδα στην αρχή και μια εβδομάδα στο τέλος της νηστείας. Πάνω σ’ αυτό το θέμα ανέφερε μια μέρα και το εξής παράδειγμα: «Όταν είσαι πάνω σε μια γέφυρα και βρέχει δυνατά κι έχεις απλωμένο ένα σχοινί κι αρχίζεις να το μαζεύεις, επειδή βρέχεσαι δεν το κόβεις για να φύγεις, αλλά περιμένεις να το μαζέψεις όλο κι ας βρέχεσαι.
Τόνιζε ακόμη πως οι ανάδοχοι δεν πρέπει να μαλώνουν και ότι ο κάθε χριστιανός πρέπει να βαφτίσει το λιγότερο τρία παιδιά. Το καθήκον του νουνού είναι να μαθαίνει στα βαφτιστικά του από μικρά να πηγαίνουν Εκκλησία, να κοινωνούν τακτικά, να ακολουθούν το σωστό δρόμο και να γίνουν καλοί άνθρωποι και χριστιανοί.
Ο Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης γεννήθηκε το 1901 στην Αργυρούπολη του Πόντου (έδρα της Ιεράς Μητρόπολης Χαλδίας) και το βαφτιστικό του όνομα ήταν Αθανάσιος.
Έμεινε από μικρός ορφανός, καθώς οι γονείς του πέθαναν την ίδια ημέρα. Όμως, αμέσως φανερώθηκαν τα σημεία της κλήσεως και της χάριτος. Γαλουχημένος από την ευσεβέστατη μάμμη (γιαγιά) του με την παραδειγματική ποντιακή ευσέβεια, μόλις στάθηκε στα πόδια του και άρχισε να μιλάει, έδειξε πως διέφερε των άλλων παιδιών και ότι ήταν αφοσιωμένος στον Θεό. Παιδί ακόμα προσεύχονταν συνεχώς, έκανε νηστείες και επτά χρονών πήγε και προσκύνησε την Παναγιά Σουμελά. Δόκιμος μοναχός έγινε σε ηλικία μόλις εννέα ετών.Η κουρά του σε μοναχό έγινε το 1919 σε ηλικία 18 ετών και στη συνέχεια χειροτονήθηκε διάκονος.Τις τραγικές ημέρες του διωγμού της Εκκλησίας από τους κομμουνιστές στη Γεωργία, ο νεαρός Ιεροδιάκονος συνελήφθη ως εχθρός του λαού, υπέστη φυλακίσεις, ταπεινώσεις, ευτελισμούς, δημόσιες διαπομπεύσεις και ανήκουστους βασανισμούς. Καταδικάσθηκε μάλιστα σε θάνατο και τουφεκίστηκε, αλλά διασώθηκε θαυματουργικώς!Το 1925 χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος και Πνευματικός, ενώ το 1929 ήρθε, μετά από πολλές περιπέτειες στη Σίψα (στο συνοικισμό των Ταξιαρχών Δράμας) της Ελλάδας, όπου έζησε τα τελευταία τριάντα, από τα συνολικά πενήντα οκτώ χρόνια της ζωής του.
Καταδικάσθηκε εκ νέου σε θάνατο το 1941 από τους εκ βορρά ομόδοξους εισβολείς, όμως σώθηκε και πάλι θαυματουργικώς, για να συνεχίσει τη οσιακή του ζωή έως την ημέρα της κοίμησής του, στις 4 Νοεμβρίου του 1959.
Ο όσιος Γεώργιος συμβουλεύοντας τα πνευματικά του παιδιά τονίζει ότι πρέπει να νηστεύουν σωστά, γιατί η νηστεία είναι μια άσκηση για τον χριστιανό. Είναι λάθος να νηστεύεις μια εβδομάδα στην αρχή και μια εβδομάδα στο τέλος της νηστείας. Πάνω σ’ αυτό το θέμα ανέφερε μια μέρα και το εξής παράδειγμα: «Όταν είσαι πάνω σε μια γέφυρα και βρέχει δυνατά κι έχεις απλωμένο ένα σχοινί κι αρχίζεις να το μαζεύεις, επειδή βρέχεσαι δεν το κόβεις για να φύγεις, αλλά περιμένεις να το μαζέψεις όλο κι ας βρέχεσαι.
Τόνιζε ακόμη πως οι ανάδοχοι δεν πρέπει να μαλώνουν και ότι ο κάθε χριστιανός πρέπει να βαφτίσει το λιγότερο τρία παιδιά. Το καθήκον του νουνού είναι να μαθαίνει στα βαφτιστικά του από μικρά να πηγαίνουν Εκκλησία, να κοινωνούν τακτικά, να ακολουθούν το σωστό δρόμο και να γίνουν καλοί άνθρωποι και χριστιανοί.
Ακολουθεί ένα περιστατικό από την ημέρα ενταφιασμού του Οσίου και Ομολογητού Γεωργίου Καρσλίδη:
Ήρθε
η ώρα να μπει στο μνήμα... Έβαλαν τη ράβδο του, τα βιβλία του και
άρχισαν να κατεβάζουν το φέρετρο. Ξαφνικά τα κυπαρίσσια σταύρωσαν τις
κορυφές τους. Από όλο τον κόσμο που ήταν μία λαοθάλασσα, ακούστηκε μία
βοή. Τότε η Συμέλα Παπαδοπούλου γύρισε κι είπε στον Μίμη: «Πες στον
Δεσπότη να τον βγάλουμε από την κάσα».
Πήγε
τότε ο Μίμης και του το είπε κι αυτός απάντησε: Κάντε ό,τι θέλετε!».
Έτσι ακούμπησαν το φέρετρο δίπλα στον τάφο, τον έβγαλαν και τον τύλιξαν
στον πανέμορφό του μανδύα με τους χρυσούς αγγέλους. Αφού τον χαιρέτησαν,
έπιασαν να τον κατεβάσουν στο μνήμα. Τότε το σώμα του διπλώθηκε σαν να
ήταν καθιστός, κι ο αέρας όπως κουνήθηκε, φανέρωσε το πρόσωπό του που
ήταν κίτρινο σαν φλουρί και τα χείλη του κατακόκκινα!
Όπως
τον κατέβαζαν, οι κορυφές των δύο κυπαρισσιών ενώθηκαν κι από το
λύγισμά τους ακούστηκε δυνατός θόρυβος! Αυτό το είδε και το άκουσε όλος ο
λαός. Ήταν περίπου τρεις χιλιάδες! Είχαν σκαρφαλώσει ακόμη και στα
δένδρα!
Η γερόντισσα Άννα που
είχε παρευρεθεί στην κηδεία, στην αρχή είχε την εντύπωση ότι την
έσπρωχνε ο κόσμος. Όταν όμως γύρισε να δει ποιος την σπρώχνει, αντίκρισε
έκπληκτη τον κορμό ενός κυπαρισσιού που με το λύγισμά του την είχε
ακουμπήσει!
Ένας ενωμοτάρχης,
όταν είδε τα κυπαρίσσια να λυγίζουν, αναφώνησε: «Δόξα τω Θεώ! Τώρα
πιστεύω! Μέχρι τώρα τη γυναίκα μου δεν την άφηνα να πάει στην εκκλησία
ούτε και να ανάψει καντήλι...Τώρα όμως που είδα τα κυπαρίσσια να
λυγίζουν... Πιστεύω! Βοήθεια σε όλους ο Άγιος !!!
Η αγιοκατάταξη του Οσίου Γεωργίου έγινε το 2008 από τον Παναγιώτατο και Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ.Βαρθολομαίο στη Δράμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου