Παρασκευή 30 Αυγούστου 2024

Αρχή της Ινδικτιώνος!

Απολυτίκιο (Βίντεο) 

Ἦχος β’.
Ὁ πάσης δημιουργὸς τῆς κτίσεως, ὁ καιροὺς καὶ χρόνους ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσία θέμενος, εὐλόγησον τὸν στέφανον τοῦ ἐνιαυτοῦ τῆς χρηστότητός σου Κύριε, φυλάττων ἐν εἰρήνῃ τοὺς Βασιλεῖς καὶ τὴν πόλιν σου, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, καὶ σῶσον ἡμᾶς.

Πρόκειται για την αρχή του εκκλησιαστικού έτους, που ξεκινά την 1η Σεπτεμβρίου και ολοκληρώνεται στις 31 Αυγούστου.

 

Η ημέρα έλκει την καταγωγή της από την αρχαία ρωμαϊκή συνήθεια και την πολιτική τάξη. Την 1η Σεπτεμβρίου κάθε χρόνο προσδιοριζόταν ο ετήσιος φόρος που έπρεπε να καταβάλουν οι Ρωμαίοι πολίτες (indictio). Στο Βυζάντιο γιορταζόταν ως Πρωτοχρονιά και συνέπιπτε με το νέο εκκλησιαστικό έτος (Αρχή Ινδίκτου).

Κατάθεση της Τιμίας Ζώνης της Θεοτόκου!

Απολυτίκιο (Βίντεο)

Ἦχος πλ. δ'. 

Θεοτόκε ἀειπάρθενε, τῶν ἀνθρώπων ἡ σκέπη, Ἐσθῆτα καὶ Zώνην τοῦ ἀχράντου σου σώματος, κραταιὰν τῇ πόλει σου περιβολὴν ἐδωρήσω, τῷ ἀσπόρῳ τόκῳ σου ἄφθαρτα διαμείναντα, ἐπὶ σοὶ γὰρ καὶ φύσις καινοτομεῖται καὶ χρόνος, διὸ δυσωποῦμέν σε, εἰρήνην τῇ πολιτείᾳ σου δώρησαι, καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος. 


Το 395 ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Αρκάδιος, μετέφερε από τα Ιεροσόλυμα στην Κωνσταντινούπολη τη ζώνη της Θεοτόκου, ένα από τα λιγοστά κειμήλια του επιγείου βίου της Παναγίας, κατασκευασμένη από τρίχες καμήλας. Την τοποθέτησε σε μία χρυσή θήκη, που ονομάστηκε Αγία Σoρός, και την εναπόθεσε στο ναό της Θεοτόκου στη συνοικία Χαλκοπρωτεία της Κωνσταντινούπολης.

Πέμπτη 29 Αυγούστου 2024

Ο Άγιος Αλέξανδρος, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως!

Απολυτίκιο (Βίντεο)

Ἦχος γ´. Τὴν ὡραιότητα. Μύσται οὐράνιοι ἀποδεικνύμενοι, θεῖοι ἐκφάντορες τῷ κόσμῳ ὤφθητε, τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, ποιμάναντες θεαρέστως, ἱερὲ Ἀλέξανδρε, τῆς Τριάδος ὁ πρόμαχος, Ἰωάννη ἔνδοξε, ὁ τῆς χάριτος τρόφιμος, καὶ Παῦλε Ἱερέων ἀκρότης, ὅθεν ὑμᾶς ἀνευφημοῦμεν.


Η μνήμη του εορτάζεται στις 30 Αυγούστου εκάστου έτους. Την ημέρα αυτή γιορτάζουν ο Αλέξανδρος και η Αλεξάνδρα.

Ο Αλέξανδρος καταγόταν από την Καλαβρία της Ιταλίας και από μικρός αφιερώθηκε στο Θεό.

Τετάρτη 28 Αυγούστου 2024

Η Αποτομή της Τιμίας Κεφαλής του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου.

Aπολυτίκιο  (Βίντεο)

Ἦχος β’.
Μνήμη δικαίου μετ᾽ ἐγκωμίων· σοὶ δὲ ἀρκέσει ἡ μαρτυρία τοῦ Κυρίου Πρόδρομε· ἀνεδείχθης γὰρ ὄντως καὶ Προφητῶν σεβασμιώτερος, ὅτι καὶ ἐν ῥείθροις βαπτίσαι κατηξιώθης τὸν κηρυττόμενον· ὅθεν τῆς ἀληθείας ὑπεραθλήσας, χαίρων εὐηγγελίσω καὶ τοῖς ἐν ᾅδῃ, Θεὸν φανερωθέντα ἐν σαρκί, τὸν αἴροντα τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου, καὶ παρέχοντα ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.



Η μνήμη της αποτομής της Τιμίας Κεφαλής του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου εορτάζεται στις 29 Αυγούστου εκάστου έτους.
 
Βιογραφία
«Οὐκ ἐξεστὶ σοὶ ἔχειν, τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου». Δεν σου επιτρέπεται από το νόμο του Θεού να έχεις τη γυναίκα του αδελφού σου, ο όποιος ζει ακόμα. Λόγια του Τιμίου Προδρόμου, που αποτελούσαν μαχαιριές στις διεφθαρμένες συνειδήσεις του βασιλιά Ηρώδη Αντίπα και της παράνομης συζύγου του Ηρωδιάδος που ήταν γυναίκα του αδελφού του Φιλίππου. 

Δευτέρα 26 Αυγούστου 2024

Άγιος Φανούριος ο Νεοφανής, ο Μεγαλομάρτυρας!

Ἀπολυτίκιον (Βίντεο)


Βιογραφία
Ο Άγιος Φανούριος είναι από τους πιο αγαπητούς Άγιους που η μνήμη του τιμάται στις 27 Αυγούστου.
 
Ποιος δεν θυμάται την γιαγιά του να λέει «Άγιε μου Φανούριε… φανέρωσε το» και να τάζει πίτα ή κερί στη χάρη του; Για τους απλούς ανθρώπους ο Άγιος Φανούριος υπήρξε η μορφή που πάντοτε θα βοηθούσε να βρεθούν τα χαμένα. Από γαμπρούς και νύφες μέχρι χαμένα πρόσωπα ή ακόμη και κλειδιά.

Κάθε χρόνο οι Εκκλησίες γεμίζουν πίτες φτιαγμένες από τις νοικοκυρές. Είναι οι γνωστές σε όλους μας «Φανουρόπιτες». Πρόκειται για μια μίξη, λαϊκής παράδοσης, πίστης και τοπικών εθίμων που ξεκίνησε στη Ρόδο και επεκτάθηκε σε ολόκληρη τη χώρα.

Όσο για τον ίδιο τον Άγιο Φανούριο; Λέγεται πως αυτό δεν είναι καν το πραγματικό του όνομα, ενώ οι πληροφορίες που υπάρχουν για τον ίδιο και την ζωή του είναι ελάχιστες έως ανύπαρκτες.

Το μόνο γνωστό, σύμφωνα με την λαϊκή παράδοση τουλάχιστον, είναι πως η μητέρα του Αγίου ήταν… αμαρτωλή.

Αν και κανείς δεν γνωρίζει λεπτομέρειες για το πού, πότε και πώς έζησε ο Άγιος, εντούτοις η λαϊκή φαντασία έσπευσε να τις δημιουργήσει. Σύμφωνα λοιπόν με αυτήν, η μητέρα του Αγίου ήταν άνθρωπος που δεν βοηθούσε τους άλλους. Ήταν αμαρτωλή.

Σε πολλές περιοχές της χώρας μας, αρκετοί είναι αυτοί που φτιάχνουν την πίτα για «να συγχωρεθεί η μάνα του Αγίου». Αυτό το έθιμο όμως είναι ελάχιστα διαδεδομένο.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΑΝΟΥΡΙΟΥ

Μέχρι τον 14ο ή 15ο κατ’ άλλους αιώνα, ο Άγιος δεν ήταν γνωστός. Εκείνη την εποχή στη Ρόδο, κατά τη διάρκεια εργασιών αναστήλωσης των τειχών της πόλεως, αποκαλύφθηκε πως υπήρχε ένας μισογκρεμισμένος Ναός , στον οποίο υπήρχαν πολλές παλαιές εικόνες.

Μια από αυτές, η πιο καλοδιατηρημένη λέει η παράδοση, ήταν ενός Αγίου ο οποίος φορούσε ρωμαϊκά στρατιωτικά ρούχα και κρατούσε ένα κερί κι έναν Σταυρό.

Το όνομα που φαινόταν ήταν «Ο Άγιος Φανώ».

Γύρω από την εικόνα του Αγίου, υπήρχαν 12 παραστάσεις στις οποίες απεικονιζόταν το μαρτύριο του. Έτσι το μόνο που γνωρίζουμε είναι πως πρόκειται για έναν μάρτυρα, ο οποίος πιθανότατα υπήρξε στρατιώτης.

Στην εικόνα ο Άγιος παριστανόταν: Να στέκεται ανάμεσα σε στρατιώτες και να δικάζεται από τον ηγεμόνα· να πλήττεται απ’ αυτούς με πέτρες στο στόμα και την κεφαλή· να μαστιγώνεται απ’ αυτούς απλωμένος στη γη· να κάθεται γυμνός και να βασανίζεται το σώμα του με σιδερένια νύχια· να είναι κλεισμένος στη φυλακή· να βασανίζεται μπροστά στο βήμα του ηγεμόνα· να καίεται στα μέλη του σώματος του με αναμμένες λαμπάδες· να είναι δεμένος σε μάγγανο και να βασανίζεται· να βρίσκεται ανάμεσα σε θηρία αβλαβής· να είναι ξαπλωμένος κατά γης και να πιέζεται το σώμα από ένα μεγάλο λίθο· να είναι μέσα σε ειδωλολατρικό ναό βαστώντας στις παλάμες του αναμμένα κάρβουνα και ο διάβολος να δραπετεύει στον αέρα με θρήνους· να στέκεται μέσα σε ένα καμίνι φωτιάς έχοντας υψωμένα τα χέρια σε σχήμα δεήσεως.

Παρασκευή 23 Αυγούστου 2024

Περιοδικό Παρακαταθήκη - Τεύχος 156- Μάιος-Ιούνιος 2024!

Ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος για την Ελληνορθόδοξη παράδοση "ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ", εκδίδει διμηνιαία το ομώνυμο περιοδικό "ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ", το οποίο μπορείτε να το βρείτε στον σύνδεσμο:  

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΜΑΪΟΣ - ΙΟΥΝΙΟΣ 2024 - ΤΕΥΧΟΣ 156

 

ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ - 18 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2024 - «ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΧΟΡΤΑΣΜΟΥ ΤΩΝ ΠΕΝΤΑΚΙΣΧΙΛΙΩΝ» ΚΑΙ 25 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2024 - «Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ»

 

                                                           

Διαβάστε διαδικτυακά τα νέα τεύχη (Αριθ.φυλ. 33 και 34 του έτους 2024) της ΦΩΝΗΣ ΚΥΡΙΟΥ, που εκδίδονται από την Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδας με τους τίτλους «ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΧΟΡΤΑΣΜΟΥ ΤΩΝ ΠΕΝΤΑΚΙΣΧΙΛΙΩΝ» KAI «Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ», κάνοντας κλικ στους αντίστοιχους συνδέσμους:  
 

Τρίτη 20 Αυγούστου 2024

Άγιος Κοσμάς - Πατροκοσμάς , ο Αιτωλός!

Ἀπολυτίκιον Ἦχος γ' (Βίντεο)

Θείας πίστεως. Θείας πίστεως, διδασκαλία, κατεκόσμησας, τὴν Ἐκκλησία, ζηλωτὴς τῶν Ἀποστόλων γενόμενος καὶ κατασπείρας τὰ θεία διδάγματα, μαρτυρικῶς τὸν ἀγῶνα ἐτέλεσας. Κοσμᾶ ἔνδοξε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἠμιν τὸ μέγα ἔλεος.

 

Η μνήμη του εορτάζεται στις 24 Αυγούστου εκάστου έτους.

Ο Άγιος Κοσμάς υπήρξε φωτοφόρος απόστολος του Ευαγγελίου, στα μαύρα χρόνια της τουρκικής σκλαβιάς. Η Εκκλησία του Χριστού, για να τιμήσει τον αγώνα και την προσφορά του, τον ονόμασε Ισαπόστολο.

Ο Άγιος Κοσμάς γεννήθηκε στο χωριό Ταξιάρχης της επαρχίας Αποκούρου που βρίσκεται κοντά στο χωριό Μεγάλο Δένδρο Ναυπακτίας, το έτος 1714, από γονείς ευσεβείς, που τον ανέθρεψαν εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου. Είκοσι χρονών μετέβη στο Άγιο Όρος, για να σπουδάσει στο εκεί νεοσύστατο σχολείο του Βατοπεδίου. Ο Άγιος Κοσμάς, ονομαζόταν αρχικά Κωνσταντίνος και μετά την αποφοίτησή του, πήγε στη Μονή Φιλόθεου, όπου έγινε μοναχός το 1759 και κατόπιν Ιερομόναχος και έλαβε το όνομα Κοσμάς.

Απόδοση εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου - Παναγία της Προυσιώτισσας.

Απολυτίκιο  (Βίντεο)

Ἦχος α’.
Ἐν τὴ Γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας, ἐν τὴ Κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε, Μετέστης πρὸς τὴν ζωήν, μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς, καὶ ταὶς πρεσβείαις ταὶς σαὶς λυτρουμένη, ἐκ θανάτου τᾶς ψυχᾶς ἠμῶν.


Βιογραφία
Στις 23 Αυγούστου η εκκλησία μας εορτάζει την Απόδοση της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.

Επίσης, στις 22 και 23 Αυγούστου, εορτάζει με κάθε εκκλησιαστική και βυζαντινή μεγαλοπρέπεια, η ιστορική Μονή της Παναγίας της Προυσιώτισσας, στον Προυσσό της Ευρυτανίας.
 
Απολυτίκιο (Βίντεο)
Ήχος α'.
Της Ελλάδος απάσης συ προΐστασαι πρόμαχος και τερατουργός εξαισίων τη εκ Προύσσης εικόνι Σου, Πανάχραντε Παρθένε Μαριάμ, και γαρ φωτίζεις εν τάχει τους τυφλούς δεινούς τε απελαύνεις δαίμονας και παραλύτους δε συσφίγγεις αγαθή. Κρημνών τε σώζεις και πάσης βλάβης τους σοι προστρέχοντας. Δόξα τω σω ασπόρω τοκετώ, δοξα τω σε θαυμαστώσαντι, δόξα το ενεργούντι δια σου τοιαύτα θαύματα.

Παρασκευή 9 Αυγούστου 2024

Η Μετάσταση της Παναγίας μας!

Απολυτίκιο (Βίντεο)
Ἦχος α’.
Ἐν τῇ Γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας, ἐν τῇ Κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε· μετέστης πρὸς τὴν ζωήν, μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς, καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη, ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν.



Η Παναγία της Γουμένισσας τιμάται 4 φορές το χρόνο. 

Ο μεγάλος τετραήμερος εορτασμός της Κοιμήσεως και της Μεταστάσεως της Θεοτόκου (14 έως 17 Αυγούστου), ξεχωρίζει για τη μοναδικότητά του πανελλαδικά

Η Κοίμησις της Θεοτόκου!

Απολυτίκιο (Βίντεο)
Ἦχος α’.
Ἐν τῇ Γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας, ἐν τῇ Κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε· μετέστης πρὸς τὴν ζωήν, μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς, καὶ ταῖς πρεσβείαις ταῖς σαῖς λυτρουμένη, ἐκ θανάτου τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

 


Βιογραφία
Όπως είναι γνωστό, πάνω από το Σταυρό ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός έδωσε εντολή, να παραλάβει την Παναγία μητέρα του ο Ιωάννης ο Ευαγγελιστής στο σπίτι του, όπου αυτός διέμενε μαζί με τον αδελφό του Ιάκωβο και τη μητέρα του Σαλώμη, συγγενή της Θεοτόκου. 
Όταν λοιπόν ήλθε η στιγμή να τελειώσει την επίγεια ζωή της η Παναγία, άγγελος Κυρίου (λέγεται ότι ήταν ο Aρχάγγελος Γαβριήλ) της το έκανε γνωστό τρεις μέρες πριν.Η χαρά της Θεοτόκου υπήρξε μεγάλη, διότι θα συναντούσε το μονογενή της Υιό και Θεό όλων των ανθρώπων. Πήγε λοιπόν και προσευχήθηκε στο όρος των Ελαίων, όπου συνήθιζε να προσεύχεται και ο Κύριος Ιησούς Χριστός. Έπειτα, γύρισε στο σπίτι του Ιωάννη, όπου έκανε γνωστή την επικείμενη κοίμησή της. 

Ιερά Μονή της Παναγίας Γουμένισσας!

Η Ιερά Μονή της Παναγίας Γουμένισσας υπήρξε η αφορμή να δημιουργηθεί η μικρή ομώνυμη πόλη που αποτελεί και την έδρα της νεοσύστατης από το 1991 Ιεράς Μητροπόλεως Γουμενίσσης, Αξιουπόλεως κ' Πολυκάστρου.

Από το 1991 συστεγάζονται στον ίδιο χώρο, το Eπισκοπείο και τα γραφεία της Ιεράς Μητρόπολης. Η Ιερά Μονή θεωρείται πως ήταν το καθολικό μοναστηριού που το 1346 παραχωρήθηκε με χρυσόβουλο του αυτοκράτορα Ιωάννου Παλαιολόγου Ε΄ στη Μονή Ιβήρων του Αγίου Όρους. Το μοναστήρι συσπείρωσε γύρω του τον οικισμό της περιοχής Γουμένισσας και εξελίχθηκε σύντομα σε σημαντικό πνευματικό κέντρο της Κεντρικής Μακεδονίας. Η Μονή υπήρξε μετόχι της Μονής Ιβήρων έως το 1931. Από το 1951 και μετά κατέστη ανεξάρτητη Μονή. Στις πλαγιές του όρους Πάικου ασκήτευαν αρκετοί μοναχοί κατά τον 14ο αιώνα. Ενδεχομένως στο σημείο που σώζονται τα ερείπια και βρίσκεται σήμερα το εξωκλήσι της Αγίας Παρασκευής Πενταλόφου να υπήρχαν κελιά. Οι μοναχοί αυτοί τιμούσαν ιδιαίτερα μια συγκεκριμένη εικόνα της Παναγίας. Η εικόνα αυτή κάποια μέρα έφυγε από τη θέση της και βρέθηκε 7 χιλιόμετρα πιο κάτω όπου βρίσκεται η σημερινή Γουμένισσα.
Την επανέφεραν στη θέση της, αλλά χάθηκε για δεύτερη και τρίτη φορά, δείγμα πως η Παναγία επιθυμούσε στο σημείο εκείνο, δυτικά από το μικρό τότε χωριό, να στηθεί Μοναστήρι. Οι ευλαβείς κάτοικοι της περιοχής, ποιμένες και αγρότες, ανήγειραν Ναό προς τιμή της Παναγίας και με τον καιρό -καθώς αυξάνονταν εντυπωσιακά ο αριθμός των κατοίκων- ο Ναός αυτός έγινε το «καθολικό» της Μονής. Όταν η περιοχή υποτάχθηκε στους Τούρκους (1430-1912), η Μονή έγινε το σημαντικότερο θρησκευτικό και εθνικό κέντρο της περιοχής. Απέκτησε δύναμη και μεγάλη κτηματική περιουσία από δωρεές των πιστών. Όμως, συμμορίες Τούρκων και Τουρκαλβανών ληστών, λεηλάτησαν τη Μονή και για να τιμωρήσουν την αντίσταση των μοναχών «κρέμασαν τον Ηγούμενο σε ένα πλατάνι στο δάσος της Μονής, στη θέση της σημερινής κεντρικής πλατείας.
Ο τόπος πήρε το όνομα του απαγχονισμένου νεομάρτυρα Ηγούμενου και έτσι σε ανάμνηση της φρικτής θυσίας του, το χωριό ονομάστηκε Ηγουμένισσα και κατά συγκοπή Γουμένισσα. Έκτοτε Μονή και κωμόπολη είναι αναπόσπαστα δεμένες μεταξύ τους.
Το σημερινό «καθολικό» δεν είναι ο αρχικός Ναός, αλλά κτίσμα του τέλους του 17ου αιώνα, στο οποίο –με το πρόσχημα επισκευών, λόγω απαγορεύσεως των κατακτητών– το 1802 προστέθηκαν στη νότια και δυτική πλευρά αψιδωτό προστώο με πεσσούς και τόξα, δημιουργήθηκε γυναικωνίτης, ανακαινίστηκε η κόγχη του ιερού και τονίστηκαν τα χρώματα των τοιχογραφιών.
Το 1837 ανακαινίσθηκε το Ιερό, ενώ στα μέσα του 19ου αιώνα επεκτάθηκε προς τα δυτικά. Τότε προστέθηκε και η νότια στοά. Στο εσωτερικό της εκκλησίας, η οποία ανήκει στον τύπο της τρίκλητης ξυλόστεγης Βασιλικής, με πολυγωνική αψίδα Ιερού από λαξευτή πέτρα, υπάρχει ένα εξαιρετικής ποιότητας ξυλόγλυπτο σύνολο (τέμπλο, κιβώτιο Αγίας Τράπεζας, προσκυνητάρι). Στο προσκυνητάρι είναι τοποθετημένη η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας που καθιστά τον Ναό σημαντικό λατρευτικό κέντρο. 
Τα παραπάνω μαρτυρούνται από δυο εντοιχισμένες επιγραφές (εξωτερικά στη κόγχη του Αγίου Βήματος): «1802 Αυγούστου 15 ΙΣΧΡ ΝΙΚΑ» και «ΠΑΝΤΑ ΩΣΑΝΑ Α΄ ΜΑΡΤΙΟΥ 1821». 
Το 1869 κτίσθηκε ο ευρύχωρος Ναός του Αγίου Γεωργίου, όμως ο Ναός της Παναγίας δεν έπαψε να αποτελεί το κέντρο της θρησκευτικής ζωής της Γουμένισσας. 

ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ - 4 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2024 - «ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΤΟΥ ΦΘΟΝΟΥ» ΚΑΙ 11 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2024 - «ΟΙ ΚΑΡΠΟΙ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ»

                                                           

Διαβάστε διαδικτυακά τα νέα τεύχη (Αριθ.φυλ. 31 και 32 του έτους 2024) της ΦΩΝΗΣ ΚΥΡΙΟΥ, που εκδίδονται από την Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδας με τους τίτλους «ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΤΟΥ ΦΘΟΝΟΥ» KAI «ΟΙ ΚΑΡΠΟΙ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ», κάνοντας κλικ στους αντίστοιχους συνδέσμους: