Γεύμα αγάπης από τον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Γουμένισσας.

Στις 23 Απριλίου 2017, ανήμερα της γιορτής του Αγίου Γεωργίου και μετά την Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου, ακολούθησε γεύμα αγάπης για τους ενορίτες μας. Για ευλογία μοιράστηκαν κομμάτια τσουρεκιού στους εκκλησιαζόμενους, ζημωμένο χειροποίητα! από τον αρτοποιό Δ.Λαΐνα, με το αλεύρι του Ευχελαίου της Μεγάλης Τετάρτης.
Η εκδήλωση υλοποιήθηκε στον αύλειο χώρο του Ιερού Ναού και στέφθηκε από μεγάλη επιτυχία.

Ευχαριστούμε θερμά όλα τα κρεοπωλεία της Γουμένισσας, τους υπόλοιπους δωρητές διαφόρων προϊόντων, την εταιρεία Ζάικος Catering για την υλικοτεχνική υποδομή, καθώς και όλους τους εθελοντές που συνέβαλαν στην επιτυχή διεκπεραίωση του γεύματος αγάπης. 

Το εκκλησιαστικό Συμβούλιο

Άγιοι Ραφαήλ, Νικόλαος, Ειρήνη και οι συν αυτοίς!

Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα)
Ἦχος δ'. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ἐν Λέσβῳ, ἀθλήσαντες, ὑπὲρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ, αὐτὴν ἡγιάσατε, τῇ τῶν Λειψάνων ὑμῶν, εὑρέσει μακάριοι. Ὅθεν ὑμᾶς τιμῶμεν, Ῥαφαὴλ θεοφόρε, ἅμα σὺν Νικολάῳ καὶ παρθένῳ Εἰρήνῃ, ὡς θείους ἡμῶν προστάτας καὶ πρέσβεις πρὸς Κύριον.

Απόσπασμα Παράκλησης  (Κατέβασμα)

Η μνήμη τους εορτάζεται δύο ημέρες μετά το Πάσχα.

Βιογραφία
Οι Άγιοι Ραφαήλ, Νικόλαος και Ειρήνη συγκαταλέγονται στη χορεία των Νεοφανών Αγίων και μάλιστα εκείνων που μαρτύρησαν σχεδόν αμέσως μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως. Σχετικά με τον βίο τους γνωρίζουμε λίγα πράγματα. Οι πρώτες πληροφορίες για την ύπαρξη των Αγίων ιστορούνται με θαυματουργικό και αποκαλυπτικό τρόπο από το έτος 1959 μ.Χ. Από μία ανασκαφή που έγινε στη Θερμή της Λέσβου, ανακαλύφθηκε ο τάφος ενός αγνώστου προσώπου, που όπως αποκαλύφθηκε σε συνεχή οράματα, ανήκε στον Άγιο Ιερομάρτυρα Ραφαήλ, ο οποίος μαρτύρησε μαζί με τον Άγιο Οσιομάρτυρα Νικόλαο και την Αγία Ειρήνη. Ο τάφος και το λείψανο του Αγίου Νικολάου ανακαλύφθηκε στις 13 Ιουνίου 1960 μ.Χ.Ο Άγιος Ραφαήλ καταγόταν από τους Μύλους της Ιθάκης και γεννήθηκε το έτος 1410 μ.Χ. Το κοσμικό του όνομα ήταν Γεώργιος Λάσκαρης ή Λασκαρίδης και ο πατέρας του ονομαζόταν Διονύσιος. Πριν γίνει κληρικός είχε σταδιοδρομήσει στο βυζαντινό στρατό και έφθασε μάλιστα σε μεγάλο βαθμό. Σε ηλικία τριάντα πέντε ετών γνώρισε έναν ασκητικό και σεβάσμιο γέροντα, τον Ιωάννη, ο οποίος τον προσέλκυσε στην εν Χριστώ ζωή. Κάποια Χριστούγεννα ο γέροντας κατέβηκε από τον τόπο της ασκήσεώς του, για να εξομολογήσει και να κοινωνήσει τους στρατιώτες και κήρυξε τον λόγο του Θεού. Τότε ο αξιωματικός Γεώργιος, όταν ο γέροντας κατέβηκε πάλι τα Θεοφάνεια, αποχαιρέτισε τους στρατιώτες και τον ακολούθησε.

Χριστός Ανέστη - Μήνυμα Σεβασμιωτάτου κ.Δημητρίου.

Αδελφοί μου, Χριστός ανέστη! Αληθώς ανέστη! Δόξα σε Κείνον! Χαρά σε μας! Αναδέχθηκε τη ζωή μας με μιαν υποδειγματική τελειότητα. Και στο τέλος σήκωσε πάνω Του το σταυρό μας, το θάνατό μας, προσφερόμενος σαν τέλεια προσφορά αγάπης στον Πατέρα, αντί για όλους εμάς. Εμείς λειτουργήσαμε σαν καταλύτης συνεχούς θεοάρνησης μέχρι και της θανάτωσής Του. Όμως Εκείνος λειτούργησε σαν τέλειος καταλύτης θεοαγάπης ζώντας με υποδειγματική ζωή, και πεθαίνοντας, μη όντας υπόχρεως θανάτου, και αυτοπροσφερόμενος χωρίς κανένα κρατούμενο. Και σαν Αυτοζωή που είναι, τα μετέτρεψε όλα σε ζωή δική μας.

Καθώς με το θάνατό Του ο Χριστός έδωσε τον εαυτό Του στον Πατέρα όχι απλώς με υποδειγματική ζωή αλλά και με την απάρνηση της ίδιας της ζωής. Ως άνθρωπος έδωσε στον Πατέρα το παν και δεν κράτησε τίποτε για τον εαυτόν Του. Παραμένοντας σταθερά ενωμένος με το Θεό Πατέρα και οδηγώντας τον άνθρωπο σταθερά στο ύψος εκείνο όπου μπορεί να ζήσει με θεϊκό τρόπο (πρβλ. π. Δημ. Στανιλοάε, Θεολογία και Εκκλησία, εκδ. Τήνος 1989, σ.186 και Ο Θεός είναι αγάπη, Θεσσαλονίκη 1983, σ. 40).

Αν ερχόταν στο δικό μας “σήμερα”, θα καταδεχόταν τις εκφράσεις της τωρινής παγκόσμιας κακίας πάνω Του: θα καταδεχόταν δηλαδή

Χριστός Ανέστη! Χρόνια πολλά και ευλογημένα σε όλους!

Κάνοντας κλικ ακούστε το "Χριστός Ανέστη" σε βυζαντινή εκδοχή!

 

Ο Επιτάφιος μας! Έύγε σε όλους που συμμετείχαν στο στολισμό του!

Κάνοντας κλικ ακούστε τη "Ζωή εν Τάφω-Εγκώμιο της Μεγάλης Παρασκευής".

 

Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου Γουμένισσας

Παρακολουθήστε τα βίντεο των Θυρανοιξίων (2016) και διαβάστε το αφιέρωμα του δασκάλου Χ.Ίντου στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Γουμένισσας, κάνοντας κλικ στους παρακάτω συνδέσμους:

Θυρανοίξια-Αρχιερατικός Εσπερινός στις 15-10-2016  
Αρχιερατικό Συλλείτουργο στις 16-10-2016  

Αφιέρωμα του δασκάλου Χ.Ίντου στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου.

 

Σύντομη ιστορική αναφορά στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Γουμένισσας: Πρόκειται για το μεγαλύτερο Ναό στη Μητροπολιτική Περιφέρεια της Γουμένισσας του Δήμου Παιονίας και από τους εντυπωσιακότερους στην Κεντρική Μακεδονία. Οικοδομήθηκε με πρωτοβουλία, δαπάνες και προσωπική εργασία των κατοίκων της κωμόπολης Γουμένισσας, την περίοδο 1864-1869. 

Ιερά Μονή της Παναγίας Γουμένισσας.

Η Ιερά Μονή της Παναγίας Γουμένισσας υπήρξε η αφορμή να δημιουργηθεί και η μικρή ομώνυμη πόλη που αποτελεί και την έδρα της νεοσύστατης από το 1991 Ιεράς Μητροπόλεως Γουμενίσσης, Αξιουπόλεως κ' Πολυκάστρου.

Από το 1991 συστε-γάζονται στον ίδιο χώρο, το επισκοπείο και τα γραφεία της Ιεράς Μητροπόλεως. Η Ιερά Μονή θεωρείται πως ήταν το καθολικό μοναστηριού που το 1346 μ.Χ. παραχωρήθηκε με χρυσόβουλο του αυτοκράτορα Ιωάννου Παλαιολόγου Ε΄ στη Μονή Ιβήρων του Αγίου Όρους. Το μοναστήρι συσπείρωσε γύρω του τον οικισμό της περιοχής Γουμένισσας και εξελίχθηκε σύντομα σε σημαντικό πνευματικό κέντρο της Κεντρικής Μακεδονίας. Η Μονή υπήρξε μετόχι της Μονής Ιβήρων έως το 1931. Από το 1951 και μετά κατέστη ανεξάρτητη Μονή. 
Στις πλαγιές του όρους Πάικου ασκήτευαν αρκετοί μοναχοί κατά τον 14ο αιώνα. Ενδεχομένως στο σημείο που σώζονται τα ερείπια και βρίσκεται σήμερα το εξωκλήσι της Αγίας Παρασκευής Πενταλόφου να υπήρχαν κελιά. Οι μοναχοί αυτοί τιμούσαν ιδιαίτερα μια συγκεκριμένη εικόνα της Παναγίας. Η εικόνα αυτή κάποια μέρα έφυγε από τη θέση της και βρέθηκε 7 χιλιόμετρα πιο κάτω όπου βρίσκεται η σημερινή Γουμένισσα.

Την επανέφεραν στη θέση της, αλλά