Tο Ευαγγέλιο της Κυριακής 31 Ιουλίου (Ματθ. θ´ 27-35)!

TΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ (Ματθ. θ´ 27-35)

Ὁ Χριστός θεραπεύει κάθε ἀσθένεια
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, παράγοντι τῷ Ἰησοῦ, ἠκολούθησαν αὐτῷ δύο τυφλοί, κράζοντες, καὶ λέγοντες· Ἐλέησον ἡμᾶς, Υἱὲ Δαυΐδ. Ἐλθόντι δὲ εἰς τὴν οἰκίαν, προσῆλθον αὐτῷ οἱ τυφλοί, καὶ λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Πιστεύετε, ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι; Λέγουσιν αὐτῷ· Ναί, Κύριε. Τότε ἥψατο τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν, λέγων· Κατὰ τὴν πίστιν ὑμῶν, γενηθήτω ὑμῖν. Καὶ ἀνεῴχθησαν αὐτῶν οἱ ὀφθαλμοί· καὶ ἐνεβριμήσατο αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς λέγων· Ὁρᾶτε μηδεὶς γινωσκέτω. Οἱ δέ, ἐξελθόντες, διεφήμισαν αὐτὸν ἐν ὅλῃ τῇ γῇ ἐκείνῃ. Αὐτῶν δὲ ἐξερχομένων, ἰδού, προσήνεγκαν αὐτῷ ἄνθρωπον κωφόν, δαιμονιζόμενον. Καὶ ἐκβληθέντος τοῦ δαιμονίου, ἐλάλησεν ὁ κωφός· καὶ ἐθαύμασαν οἱ ὄχλοι, λέγοντες· Ὅτι οὐδέποτε ἐφάνη οὕτως ἐν τῷ Ἰσραήλ. Οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἔλεγον· Ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια. Καὶ περιῆγεν ὁ Ἰησοῦς τὰς πόλεις πάσας καὶ τὰς κώμας, διδάσκων ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν, καὶ κηρύσσων τὸ Εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας, καὶ θεραπεύων πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ.

Μετάφραση τῆς Εὐαγγελικῆς περικοπῆς
Ἐκεῖνον τόν καιρόν, ὅταν προχώρησε ἀπό ἐκεῖ ὁ Ἰησοῦς, τόν ἀκολούθησαν δύο τυφλοί, οἱ ὁποῖοι φώναζαν καί ἔλεγαν: Ἐλέησέ μας, Υἱέ τοῦ Δαυίδ. Ὅταν ἦλθε στό σπίτι, τόν πλησίασαν οἱ τυφλοί, καί ὁ Ἰησοῦς τούς λέγει: Πιστεύετε ὅτι μπορῶ νά τό πράξω αὐτό; Τοῦ λέγουν: Ναί, Κύριε. Τότε ἄγγιξε τά μάτια τους καί τούς λέγει: Νά γίνει σύμφωνα μέ τήν πίστη σας. Καί τά μάτια τους ἄνοιξαν· καί σέ αὐστηρό ὕφος τούς πρόσταξε ὁ Ἰησοῦς καί τούς εἶπε: Προσέξτε, κανείς νά μήν τό μάθει. Αὐτοί, ἀφοῦ βγῆκαν ἔξω, διέδωσαν τή φήμη του σέ ὅλη ἐκείνη τήν περιοχή. Καί καθώς ἔβγαιναν αὐτοί ἔξω, ἀμέσως τοῦ ἔφεραν ἕναν ἄνθρωπο κωφάλαλο δαιμονισμένο· μόλις ἐκδιώχθηκε τό δαιμόνιο, μίλησε ὁ κωφάλαλος, καί τά πλήθη θαύμασαν καί ἔλεγαν ὅτι ποτέ μέχρι τώρα δέν ἐμφανίστηκαν τέτοια πράγματα στόν λαό τοῦ Ἰσραήλ. Οἱ Φαρισαῖοι ὅμως ἔλεγαν: Μέ τή δύναμη τοῦ ἄρχοντα τῶν δαιμονίων ἐκδιώκει τά δαιμόνια. Καί ὁ Ἰησοῦς περιόδευε ὅλες τίς πόλεις καί τά χωριά καί δίδασκε στίς συναγωγές τους καί κήρυττε τό εὐαγγέλιο τῆς βασιλείας (τοῦ Θεοῦ) καί θεράπευε κάθε ἀρρώστια καί κάθε ἀδυναμία στόν λαό.
(Ἀπό τή νέα ἔκδοση: Ἡ Καινή Διαθήκη, τό πρωτότυπο κείμενο μέ νεοελληνική ἀπόδοση τοῦ ὁμοτ. καθηγ. Χρ. Βούλγαρη, ἔκδ. ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ)

ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ - 17 Ιουλίου 2022 - «ΜΙΑ ΟΥΡΑΝΙΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ» KAI 24 Ιουλίου 2022 - «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΤΥΦΛΩΣΗ»

                 

Διαβάστε διαδικτυακά τα νέα τεύχη (Αριθ.φυλ. 29 και 30 του έτους 2022) της ΦΩΝΗΣ ΚΥΡΙΟΥ, που εκδίδονται από την Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδας με τους τίτλους «ΜΙΑ ΟΥΡΑΝΙΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ» KAI «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΤΥΦΛΩΣΗ», κάνοντας κλικ στους αντίστοιχους συνδέσμους: 

ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ - 17 Ιουλίου 2022 - «ΜΙΑ ΟΥΡΑΝΙΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ»

 

ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ - 24 Ιουλίου 2022 - «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΤΥΦΛΩΣΗ»

Αγία Παρασκευή η Οσιομάρτυς!

Aπολυτίκιο  (Βίντεο)

Ἦχος α’.
Τὴν σπουδήν σου τῇ κλήσει κατάλληλον, ἐργασαμένη φερώνυμε, τὴν ὁμώνυμόν σου πίστιν εἰς κατοικίαν κεκλήρωσαι, Παρασκευὴ ἀθλοφόρε· ὅθεν προχέεις ἰάματα, καὶ πρεσβεύεις ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

Η μνήμη της Αγίας Παρασκευής εορτάζεται στις 26 Ιουλίου εκάστου έτους.

Βιογραφία
Η Αγία Παρασκευή γεννήθηκε στη Ρώμη στα χρόνια του αυτοκράτορα Αντωνίνου (138 έως 160μ.Χ.). Ήταν κόρη των ευσεβών χριστιανών, Αγάθωνα και Πολιτείας, οι οποίοι φρόντισαν για τη χριστιανική αγωγή της, όπως είχαν υποσχεθεί στο Θεό, στην περίπτωση που θα τους έδινε ένα παιδί. Επειδή το παιδί γεννήθηκε ημέρα Παρασκευή έλαβε αυτό το όνομα.
Μετά το θάνατο των γονέων της, η Παρασκευή μοίρασε όλη την περιουσία της στους φτωχούς και ανέπτυξε ιεραποστολική δραστηριότητα στη Ρώμη και στα περίχωρα της πόλης, κηρύσσοντας το λόγο του Χριστού. Η δράση της προκάλεσε τον ειδωλολάτρη αυτοκράτορα Αντωνίνο, ο οποίος την συνέλαβε . Της υποσχέθηκε υλικά αγαθά στην περίπτωση που θα θυσίαζε στα είδωλα.

Βλέποντας όμως πως η Αγία παρέμενε σταθερή στην πίστη της, την υπέβαλε στο βασανιστήριο της πυρακτωμένης περικεφαλαίας, το οποίο υπέμεινε με καρτερικότητα. 

Τότε ο Αντωνίνος διέταξε και την έβαλαν σε ένα λέβητα με καυτό λάδι και πίσσα. Επειδή όμως είδε την Αγία άθικτη, πλησίασε το πρόσωπο του στον λέβητα-καθώς δεν μπορούσε να εξηγήσει πώς η Αγία είχε μείνει ανέπαφη- για να δοκιμάσει αν πράγματι είναι καυτό και αμέσως τυφλώθηκε. Η Αγία με την προσευχή της έδωσε στον Αντωνίνο το φως του, με αποτέλεσμα να πιστέψει στο Χριστό ή κατ' άλλους να σταματήσει τους διωγμούς εναντίον τους.

Οσία Πελαγία η Τηνία!

Aπολυτίκιο  (Βίντεο)

Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ἀμέμτπως ἐβίωσας ἐν ἐγκράτειᾳ πολλὴ καὶ πόνοις ἀσκήσεως καὶ ἐν ἀγάπῃ θερμή, Πελαγία Θεόληπτε. Ὅθεν τὴν Θεοτόκον ἐπαλλήλως κατεῖδες, μηνύουσαν σοὶ Εἰκόνος τὴν ἀνεύρεσιν ταύτης. Ἣν πρέσβευε, Ἁγία Μῆτερ, ὑπὲρ τῶν τιμώντων σέ.

Βιογραφία
Η Πελαγία ήταν κόρη του παπά Νικηφόρου Νεγρεπόντη. Η μητέρα της ήταν από τον Τριπόταμο της Τήνου και ανήκε στην οικογένεια Φραγκούλη. Γεννήθηκε το 1752 στο χωριό Κάμπο της Τήνου και το κοσμικό της όνομα ήταν Λουκία. Από διάφορα έγγραφα φαίνεται ότι είχε ακόμα τρεις αδελφές. Η οικογένειά της διακρινόταν για την αγνή πίστη και την προσήλωση στα θρησκευτικά ιδεώδη.
Λίγα χρόνια μετά τη γέννηση της Λουκίας ο πατέρας της πέθανε. Ήταν τότε 12 χρονών και έδειχνε σημάδια έντονης επιθυμίας να αφιερωθεί και να υπηρετήσει το θέλημα του Θεού. Οι δυσκολίες της ζωής έκαναν την μητέρα της να τη στείλει στον Τριπόταμο, στην κάπως πιο ευκατάστατη αδελφή της. Εκεί η Λουκία έμεινε τρία χρόνια και συχνά επισκεπτόταν την άλλη θεία της που ήταν μοναχή στη Μονή Κεχροβουνίου. Ένιωσε τότε επιτακτική την ανάγκη ν' ακολουθήσει τον μοναχικό βίο και σε ηλικία 15 χρονών μπήκε στο Μοναστήρι ως δόκιμη, υπό την επίβλεψη της θείας της, μοναχής Πελαγίας. Όταν ήλθε η ώρα έγινε και η ίδια μοναχή, επίσης με το όνομα Πελαγία.

Ο προφήτης Ηλίας, ο Θεσβίτης!

Απολυτίκιο (Βίντεο)

Ὁ ἔνσαρκος Ἄγγελος, τῶν Προφητῶν ἡ κρηπίς, ὁ δεύτερος Πρόδρομος, τῆς παρουσίας Χριστοῦ, Ἠλίας ὁ ἔνδοξος, ἄνωθεν καταπέμψας, Ἐλισαίῳ τὴν χάριν, νόσους ἀποδιώκει, καὶ λεπροὺς καθαρίζει, διὸ καὶ τοῖς τιμῶσιν αὐτόν, βρύει ἰάματα.

Πρώτο μεγάλο σημείο που αναφέρεται στον προφήτη Ηλία, ήταν που προσευχήθηκε και δεν έβρεξε για τριάμισι χρόνια. Σ’ αυτό το διάστημα ο Προφήτης κρυβόταν σε μια σπηλιά, σ’ ένα χείμαρρο πέρα από τον Ιορδάνη ποταμό. Εκεί υπήρχε λίγο νερό κι ένας κόρακας του πήγαινε τροφή κάθε πρωί. Όταν στέρεψε το νερό, έφυγε ο Προφήτης και πήγε στα Σάρεπτα της Σιδωνίας· όλα αυτά με εντολή του Θεού. 

Εκεί φιλοξενήθηκε σε μια χήρα γυναίκα που ενώ είχε μόνο λίγο αλεύρι και λίγο λάδι στο σπίτι της, έτρωγαν όλο τον καιρό και ποτέ δεν τους έλειψαν τα δύο προϊόντα. 

Επίσης, η χήρα γυναίκα είχε ένα παιδί που αρρώστησε και πέθανε. Τότε ο Προφήτης προσευχήθηκε κι ανάστησε το παιδί.

Δεύτερο μεγάλο γεγονός που αποδίδεται στον προφήτη ήταν, που προσευχήθηκε κι ήλθε φωτιά από τον ουρανό. Με προσταγή του βασιλέα Αχαάβ είχαν μαζευτεί τετρακόσιοι ειδωλολάτρες ψευτοϊερείς που τους προστάτευε η γυναίκα του βασιλιά Ιεζάβελ. Τότε ο προφήτης Ηλίας τους προκάλεσε σ’ ένα διαγωνισμό. Έβαλαν οι ειδωλολάτρες πάνω στο θυσιαστήριο τα ξύλα και το σφάγιο για θυσία και άρχισαν να τρέχουν γύρω και να φωνάζουν όλη την ήμερα τον ψεύτικο θεό Βάαλ, για να ανάψει τη φωτιά· «και ουκ ην φωνή και ουκ ην ακρόασις». 

Τότε ο Προφήτης τους είπε· «Κάνετε πέρα! Τώρα θα κάνω εγώ τη θυσία μου». Έκανε δικό του θυσιαστήριο, έβαλε κι έβρεξαν καλά τρεις φορές τα ξύλα με νερό κι ύστερα προσευχήθηκε. Έπεσε τότε φωτιά από τον ουρανό κι αναποδογύρισε κι έκαψε ολόκληρο το θυσιαστήριο.

Ύστερα απ’ αυτό το σημείο, ο λαός έπιασε τους τετρακόσιους ψευτοϊερείς κι ο προφήτης Ηλίας τους τιμώρησε αυστηρά. Η Ιεζάβελ αγριεμένη κυνήγησε τον Προφήτη κι εκείνος έφυγε ψηλά στο Χωρήβ, όπου πριν πεντακόσια χρόνια ο Μωϋσής είχε ακούσει τη φωνή του Θεού κι είχε δει τη βάτο να φλέγεται και να μην καίγεται. 

Εκεί ο προφήτης Ηλίας κρυβόταν σε μια σπηλιά κι ο Θεός τον δίδαξε ένα σπουδαίο μάθημα. Του είπε· «Ανέβα ψηλά στην κορυφή και θα δεις το Θεό. Θα περάσει δυνατός αέρας· θα γίνει σεισμός· θα δεις φωτιά και θα περάσει ένα ανάλαφρο και δροσερό αεράκι. Ο Θεός δεν θα είναι ούτε στη θύελλα ούτε στο σεισμό ούτε στη φωτιά, αλλά στο ανάλαφρο αεράκι».

Άλλα θαυμαστά σημεία του προφήτη Ηλία ήταν ότι διέσχισε τον Ιορδάνη ποταμό με τη μηλωτή του  (ένδυμα από δέρμα προβάτου που του είχε δώσει ο Ελισαίος, προφήτης του Ισραήλ που έζησε κατά τον 9ο με 10ο αιώνα προ Χριστού) και τέλος πως αντί να πεθάνει ανελήφθη με άρμα πυρός στον ουρανό.

Ανακομιδή Ιερών Λειψάνων του Οσίου Σεραφείμ του Σαρώφ!

Aπολυτίκιο  (Βίντεο)

Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Χριστῷ ἐκ νεότητος ἀκολουθήσας θερμῶς, εὐχαῖς καὶ δεήσεσιν, ἐν τῇ ἐρήμῳ Σαρώφ, ὡς ἄσαρκος ἤσκησας· ὅθεν τοῦ Παρακλήτου, δεδεγμένος τὴν χάριν, ὤφθης τῆς Θεοτόκου, θεοφόρος θεράπων· διὸ σε μακαρίζομεν, Σεραφεὶμ Πάτερ Ὅσιε.

Η Ανακομιδή των Ιερών Λειψάνων του Οσίου Σεραφείμ του Σαρώφ έγινε το 1903, 70 χρόνια μετά το θάνατό του και τιμάται στις 19 Ιουλίου εκάστου έτους.
Η μνήμη του Αγίου Σεραφείμ εορτάζεται στις 2 Ιανουαρίου εκάστου έτους, ημέρα κοιμήσεώς του.
Σχετικά με τα Λείψανα του Αγίου Σεραφείμ υπάρχουν δύο εκδοχές. 

Σύμφωνα με την πρώτη βρέθηκαν στο Μουσείο Αθεΐας της Αγίας Πετρουπόλεως (Ναός Παναγίας του Καζάν), μετά την κατάρρευση του Μαρξιστικού καθεστώτος το 1989. 

Σύμφωνα με τη δεύτερη, τα Λείψανα του Αγίου Σεραφείμ δεν κατασχέθηκαν ποτέ από τους Μπολσεβίκους, διότι είχαν κρυφτεί από πιστούς της Εκκλησίας των Κατακομβών. Μεταξύ των κατακομβιτών πιστών κυκλοφορεί προφητεία του Αγίου, σύμφωνα με την οποία τα Λείψανά του δε θα βγουν από τη Ρωσία, «ἄχρι τῆς Δευτέρας Παρουσίας». Από το 1991 βρίσκονται στη μονή Ντιβέγιεβο.

Βιογραφία

Η Αγία Μεγαλομάρτυς Μαρίνα!

Απολυτίκιο (Βίντεο)

Ἦχος πλ. α'. 

Τόν συνάναρχον Λόγον. Μνηστευθεῖσα τῷ Λόγῳ Μαρίνα ἔνδοξε, τῶν ἐπιγείων τὴν σχέσιν πᾶσαν κατέλιπες, καὶ ἐνήθλησας λαμπρῶς ὡς καλλιπάρθενος, τὸν γὰρ ἀόρατον ἐχθρὸν κατεπάτησας στερρῶς ὀφθέντα σοὶ Ἀθληφόρε. Καὶ νῦν πηγάζεις τῷ κόσμῳ τῶν ἰαμάτων τὰ δωρήματα.

Η μνήμη της εορτάζεται στις 17 Ιουλίου εκάστου έτους.

Γράφει ο Κυριάκος Δοσάρας

Θα σου μιλήσω για ένα 15χρονο κορίτσι σήμερα, που αν ζούσε στις αποφράδες μας ημέρες, θα ήταν μαθήτρια της τρίτης γυμνασίου. Πιστεύω θα ήταν καλή μαθήτρια. Θα έκανε τα δικά της όνειρα, θα ήθελε να συνεχίσει στο λύκειο, στο πανεπιστήμιο, να έχει τις δικές της φιλενάδες...
Απλά είχε την ''ατυχία'' να ζήσει στη μεγάλη εποχή των διωγμών της Εκκλησίας και των χριστιανών, τότε που τα πράγματα ήταν σαφώς αρκετά πιο... άγρια!
Το κορίτσι αυτό το έλεγαν...Μαρίνα!

Σκέψου λοιπόν αδερφέ μου, η Μαρίνα σήμερα να ήταν η δική σου κόρη, κι επειδή ξαφνικά σου αποκάλυψε ότι είναι χριστιανή, εσύ να την μισήσεις και να τη διαγράψεις κι από παιδί σου, όπως έπραξε ο δικός της ''πατέρας''!

Όσιος Νικόδημος ο Αγιορείτης!

Απολυτίκιο  (Βίντεο)Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.

Σοφίας χάριτι, Πάτερ κοσμούμενος, σάλπιξ θεόφθογγος, ὤφθης τοῦ Πνεύματος, καὶ ἀρετῶν ὑφηγητής, Νικόδημε θεηγόρε, πάσι γὰρ παρέθηκας, σωτηρίας διδάγματα, βίου καθαρότητας, διεκφαίνων τὴν ἔλλαμψιν, τῷ πλούτῳ τῶν ἐνθέων σου λόγων, δι' ὧν ὡς φῶς τῷ κόσμῳ ἔλαμψας.

Η μνήμη του εορτάζεται στις 14 Ιουλίου εκάστου έτους.

Βιογραφία

Ο Όσιος Νικόδημος γεννήθηκε στη Νάξο το έτος 1749 από γονείς ευσεβείς και ενάρετους, τον Αντώνιο και την Αναστασία, η οποία εμόνασε στην Ιερά Μονή Χρυσοστόμου Νάξου, με το όνομα Αγάθη.

Το κατά κόσμο όνομά του ήταν Νικόλαος και από μικρός έδειχνε ότι ήταν άνθρωπος μεγάλης αρετής και φοβερής ευφυΐας. Τα πρώτα του γράμματα τα έμαθε στη Νάξο. Αργότερα στη σχολή της ίδιας πόλης επέκτεινε τις γνώσεις του, με δάσκαλο τον αδελφό του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, Αρχιμανδρίτη Χρύσανθο. 

Κατόπιν 16 χρόνων πήγε στην Ελληνική σχολή της Σμύρνης, όπου κοντά σε φημισμένους διδασκάλους έλαβε ανώτερη παιδεία και αρετή. 

Μετά από κάποιες περιπέτειες πήγε το 1775 στο Άγιον Όρος. Εκεί, στη Μονή του Άγιου Διονυσίου εκάρη μοναχός με το όνομα Νικόδημος. Οι Πατέρες της Μονής, διέκριναν τα μεγάλα φυσικά και επίκτητα χαρίσματα του Νικόδημου και τον διόρισαν αναγνώστη και γραμματέα της Μονής. Στη Μονή ο Νικόδημος υπήρξε υπόδειγμα διακονίας και πράξεων αρετής. 

Στη συνέχεια αποσύρθηκε σε κάποιο κελί, όπου με ασκητικό τρόπο επιδόθηκε στη μελέτη και συγγραφή πολλών οικοδομητικών, θεολογικών και αγιολογικών βιβλίων. Μεταξύ αυτών είναι ο «Συναξαριστής», το «Εορτοδρόμιον», η «Νέα Κλίμακα», ο «Αόρατος Πόλεμος» και άλλα πολλά.

Τελικά, μετά από πολλές περιπέτειες που υπέστη στη ζωή του, απεβίωσε από ημιπληγία σε ηλικία 60 χρονών, στις 14 Ιουλίου του έτους 1809, στο κελί των Σκουρταίων, στις Καρυές του Αγίου Όρους. 

Τα τελευταία του λόγια ήταν η απάντηση που έδωσε στους μαθητές του όταν τον ρώτησαν αν ησυχάζει: «Τον Χριστό έβαλα μέσα μου και πώς να μη ησυχάσω;». 

Ενταφιάστηκε στο Λαυριωτικό κελί των Σκουρταίων στις Καρυές του Αγίου Όρους, αφήνοντας πίσω του ένα τεράστιο πνευματικό συγγραφικό έργο που σήμερα αποτελεί σημαντικό κεφάλαιο για την Ορθόδοξη Εκκλησία.

Η Εκκλησία μας επάξια από το έτος 1955 τον κατέταξε στο Αγιολόγιό της.

Ο Άγιος Όσιος Παΐσιος, ο Αγιορείτης!

Ἀπολυτίκιον (Βίντεο)

Ἦχος α ́. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τῶν Φαράσων τὸν γόνον, καὶ τοῦ Ἄθωνος κλέϊσμα, καὶ τῶν ἀπ᾿ αἰῶνος ὁσίων, μιμητὴν καὶ ἰσότιμον, Παΐσιον τιμήσωμεν πιστοί, τὸ σκεῦος χαρισμάτων τὸ μεστόν, ὡς φυλάσσοντα ἐκ πάντων τῶν λυπηρῶν, τοὺς πίστει ἀνακράζοντας, δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ, πᾶσιν ἰάματα.

Ἀπολυτίκιον-Θεοτόκιον (Βίντεο)

Τῆς ἐνθέου ἀγάπης τό πῦρ δεξάμενος, ὑπερβαλλούσῃ ἀσκήσει ἐδόθης ὅλος Θεῷ, καὶ παράκλησις πολλῶν ἀνθρώπων γέγονας, λόγοις θείοις νουθετῶν, προσευχαῖς θαυματουργῶν, Παΐσιε θεοφόρε, καὶ νῦν πρεσβεύεις ἀπαύστως ὑπέρ παντός τοῦ κόσμου, Ὅσιε. Θεοτόκιον Χαῖρε ἅγιον ὄρος, καὶ θεοβάδιστον, χαῖρε ἔμψυχε βάτε, καὶ ἀκατάφλεκτε, χαῖρε ἡ μόνη πρὸς Θεὸν κόσμου γέφυρα, ἡ μετάγουσα θνητούς, πρὸς τὴν αἰώνιον ζωήν, χαῖρε ἀκήρατε Κόρη, ἡ ἀπειράνδρως τεκοῦσα, τὴν σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

Η μνήμη του εορτάζεται στις 12 Ιουλίου εκάστου έτους.

 

Βιογραφία
Ο Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης γεννήθηκε από ευλαβείς γονείς, τον Πρόδρομο και την Ευλαμπία Ενζεπίδη, στα Φάρασα της Καππαδοκίας στις 25 Ιουλίου 1924, λίγες μέρες πριν από τη φυγή των Φαρασιωτών από την πατρώα γη για την Ελλάδα. Στη βάπτισή του, ο Όσιος Αρσένιος ο Καππαδόκης, ο πλήρης ημερών και αγιότητος βίου κοσμούμενος ιερέας των Φαράσων, τον ονόμασε Αρσένιο, «για να τον αφήσει καλόγερο στο πόδι του», όπως χαρακτηριστικά είπε. Στην Ελλάδα, η οικογένεια του μικρού Αρσενίου εγκαταστάθηκε στην Κόνιτσα της Ηπείρου, όπου ο ίδιος πέρασε τα παιδικά και νεανικά του χρόνια. Γαλουχούμενος με τις διηγήσεις για το θαυμαστό βίο του Αγίου Αρσενίου, έλεγε ότι θα γίνει μοναχός από την ηλικία των 5 ετών! Αφού έμαθε να διαβάζει, υπήρξε αγαπημένη του ασχολία η ανἀγνωση των βίων των Αγίων, των οποίων μιμούνταν τους ασκητικούς αγώνες με θερμό ζήλο.Μετά από τις εγκύκλιες σπουδές του δε θέλησε να συνεχίσει στα γράμματα, αλλά προτίμησε να μιμηθεί το Χριστό και μαθήτευσε στην τέχνη του ξυλουργού, την οποία άσκησε με επιμέλεια και δεξιοσύνη. Στην ηλικία των 15 ετών αξιώθηκε της θέας του Κυρίου, για ένα μόνο φιλότιμο λογισμό, μέσω του οποίου απέκρουσε μία δαιμονική προσβολή του πειρασμού της απιστίας. Από τότε φούντωσε μέσα του ακόμη περισσότερο η φλόγα της αγάπης του Θεού και ο πόθος για τη μοναχική ζωή.